Επούλωση πληγών: Wearable συσκευή μπορεί να παράσχει θεραπεία με όζον [pic,vid]

Επούλωση πληγών: Ομάδα καινοτομίας από το Πανεπιστήμιο Purdue ανέπτυξε για πρώτη φορά φορητή, wearable συσκευή που θα μπορεί να παράσχει θεραπεία με όζον στους ασθενείς με στόχο την επούλωση πληγών χωρίς να χρειάζεται να μεταφερθούν σε κλινικό περιβάλλον.

Η ταχεία αύξηση των απειλητικών για τη ζωή λοιμώξεων που είναι ανθεκτικές στα αντιβιοτικά έχουν συντελέσει στην πρόκληση σοβαρών επιπλοκών από πληγές και τραύματα, με τον αριθμό των αποτελεσματικών θεραπειών να παραμένει μέχρι σήμερα αρκετά περιορισμένος. Τώρα, λοιπόν, μια ομάδα ερευνητών καινοτομίας από το Πανεπιστήμιο Purdue ανέπτυξε μια wearable λύση που επιτρέπει στον ασθενή να λάβει την απαραίτητη θεραπεία χωρίς να χρειαστεί να μετακινηθεί από την άνεση του σπιτιού του. Η δημοσίευση της σχετικής έρευνας έγινε στο Frontiers in Bioengineering and Biotechnology.

«Δημιουργήσαμε ένα επαναστατικό είδος θεραπείας για την εξόντωση των βακτηρίων στην επιφάνεια του τραύματος ή του διαβητικού έλκους και την επιτάχυνση της διαδικασίας επούλωσης. Πρόκειται για ένα χαμηλού κόστους φορέσιμο (wearable) επίθεμα και συνοδευτικά εξαρτήματα για την παροχή θεραπείας με όζον», εξηγεί ο επίκουρος καθηγητής μηχανολογίας, Rahim Rahimi.

Η θεραπεία με όζον είναι μια αντιμικροβιακή θεραπευτική επιλογή αέριας φάσης που χρησιμοποιείται από έναν ολοένα και αυξανόμενο αριθμό ασθενών στις ΗΠΑ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ωστόσο, οι θεραπείες με όζον απαιτούν τη μεταφορά των ασθενών σε κλινικό περιβάλλον για διαχείριση από εκπαιδευμένους τεχνικούς. «Το δικό μας επίθεμα εφαρμόζεται στο τραύμα και στη συνέχεια συνδέεται με μια μικρή συσκευή παραγωγής όζοντος με μπαταρία. Το όζον μεταφέρεται στο σημείο του τραύματος στην επιφάνεια του δέρματος και παρέχει μια στοχευμένη προσέγγιση για την επούλωση των πληγών. Η καινοτομία μας είναι μικρή και απλή στη χρήση για τους ασθενείς στο σπίτι», επισημαίνει ο Δρ. Rahimi.

Πώς επουλώνεται ένα τραύμα;

Η διαδικασία της επούλωσης ενός τραύματος είναι πολύπλοκη και περιλαμβάνει διάφορα στάδια. Στη φάση που υπάρχει φλεγμονή και αποτελεί και το πρώτο στάδιο, μια πρώτη στένωση των αιμοφόρων αγγείων λαμβάνει χώρα για να εξασφαλίσει το σχηματισμό θρόμβων. Μετά από αυτό, προσταγλανδίνες και ισταμίνες που βρίσκονται στο αίμα διευρύνουν τα αιμοφόρα αγγεία για να αυξηθεί η ροή του αίματος στις πληγές και να «φτάσουν πιο έγκαιρα» πολλά λευκά αιμοσφαίρια για να αντιμετωπίσουν μικρόβια που πιθανόν να εισέβαλλαν στον οργανισμό μέσω της πληγής. Στο δεύτερο στάδιο που αφορά στη πολλαπλασιαστική φάση, σχηματίζονται ιστοί με νέο αίμα αλλά και νέα κύτταρα.

Έπειτα σχηματίζονται ινοβλάστες που παράγουν κολλαγόνο. Αυτή η διαδικασία προκαλείται από γαλακτικό και ασκορβικό οξύ αλλά και παράγοντες ανάπτυξης υπό την παρουσία επαρκούς οξυγόνου, σιδήρου, χαλκού και πυριδοξίνης. Στην τελευταία φάση που είναι αυτής της ωρίμανσης, λαμβάνει χώρα η επούλωση της εκδοράς στο δέρμα. Αυτό, αναδιαμορφώνεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αν και δεν είναι πιθανό να αγγίξει την τελειότητα, αναλόγως βέβαια και από το μέγεθος ή το βάθος της πληγής.

Γιατί οι ασθενείς φέρνουν τις δικές τους συσκευές σε κλινικές δοκιμές;

Ο αντίκτυπος της τεχνολογίας υγείας στη φροντίδα ηλικιωμένων