κρίση

Κρίσεις πανικού: Η κρίση πανικού είναι ένα απότομο αίσθημα φόβου και σοβαρές σωματικές αντιδράσεις στο σώμα σε μη απειλητικές καταστάσεις.

Άγχος πανικός: Πολλοί από εμάς χρησιμοποιούμε τις κρίσεις άγχους και τις κρίσεις πανικού εναλλακτικά. Τα δύο συχνά συγχέονται λόγω των παρόμοιων συμπτωμάτων που μπορεί να εμφανίσουν οι δύο καταστάσεις.

Κρίση ύπνου: Αρκετές μελέτες έχουν επισημάνει τις επιζήμιες επιπτώσεις του κακού ύπνου στην υγεία του εγκεφάλου, με ορισμένες μάλιστα να συνδέουν τη στέρηση ύπνου με τη γνωστική έκπτωση και την άνοια. 

Πρόκειται για ένα ζήτημα που απαιτεί ισορροπία. Φυσικά, οι γονείς πρέπει να μην είναι ανεύθυνοι και να κρατούν τα παιδιά ασφαλή, δήλωσε ο Bjorklund, σημειώνοντας ότι πρέπει να το μετριάσουν αυτό με ευκαιρίες για να βοηθήσουν τα παιδιά να είναι ανεξάρτητα. "Το ρίσκο είναι το κόστος και το όφελος. Και όταν παίρνουμε ρίσκα και πετυχαίνουμε, υπάρχει συχνά μεγάλο όφελος", δήλωσε ο Bjorklund.

Έφηβοι κρίση: Eνδείξεις ότι η ψυχική υγεία των εφήβων βρίσκεται σε κρίση, με ιδιαίτερα ανησυχητικούς αριθμούς!

Ζήτησε ένα ομοσπονδιακό σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης που "θα ανάγκαζε τους δημάρχους να φιλοξενήσουν κάποιους από αυτούς τους ανθρώπους και θα απελευθέρωνε τις διαθέσιμες θέσεις σε ξενοδοχεία".

Αγγλία: Η αστυνομία αντιμετωπίζει αυξανόμενα αιτήματα για παρέμβαση σε άτομα που υποφέρουν από κρίσεις ψυχικής υγείας.

- Τα συστήματα δημόσιων μεταφορών, όπως τα μετρό, οι ελαφροί σιδηρόδρομοι και τα δημόσια δίκτυα λεωφορείων, πρέπει να επεκταθούν έξι φορές ταχύτερα, - Η ποσότητα άνθρακα που εκπέμπεται κατά την παραγωγή τσιμέντου πρέπει να μειωθεί 10 φορές ταχύτερα, - Η κατά κεφαλήν κατανάλωση κρέατος - που εξακολουθεί να αυξάνεται - πρέπει να μειωθεί και η μετάβαση σε βιώσιμες δίαιτες πρέπει να γίνει πέντε φορές γρηγορότερα.

Πυρετικοί σπασμοί: Οι κρίσεις που σχετίζονται με τον πυρετό σε μικρά παιδιά μπορεί να είναι ανησυχητικές για τους γονείς, αλλά συνήθως δεν είναι απειλητικές για τη ζωή.

Τη Δευτέρα, περισσότερα από 750 καταστήματα υπέγραψαν ανοιχτή επιστολή προς την κυβέρνηση προειδοποιώντας ότι ο πληθωρισμός των τιμών των τροφίμων και της ενέργειας, καθώς και η έλλειψη προσωπικού και οι καθυστερήσεις στην εφοδιαστική αλυσίδα, καθιστούν πλέον τον κλάδο της φιλοξενίας και της εστίασης «μη βιώσιμο».