Πέντε χιλιετίες πίσω πρέπει να γυρίσουμε για να μάθουμε πότε ξεκίνησε το βάψιμο των νυχιών. Το ταξίδι πίσω στο χρόνο ξεκινάει από την Ινδία, όπου ως βερνίκια χρησιμοποιούσαν τη χέννα, τη Βαβυλώνα, όπου χρησιμοποιούσαν χρυσά εργαλεία για μανικιούρ και πεντικιούρ και την Κίνα που το χρώμα των νυχιών αποκάλυπτε και την κοινωνική θέση.
Οι αυτοκράτορες φρόντιζαν να είναι πάντοτε περιποιημένα τα νύχια τους. Τα βερνίκια, τα οποία φτιάχνονταν συνήθως από πολτοποιημένα πέταλα από τριαντάφυλλα και ορχιδέες, ασπράδι αυγών και κερί μέλισσας, είχαν κόκκινο και μαύρο χρώμα.
Το βαθυκόκκινο χρώμα προτιμούσε και η Κλεοπάτρα και στη συνέχεια η Νεφερτίτη. Για τις κοινές θνητές άφηναν τα πιο διακριτικά χρώματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι τότε το βάψιμο των νυχιών δεν ήταν μόνο γυναικείο προνόμιο. Στρατιωτικοί διοικητές στην αρχαία Ρώμη και στην Αίγυπτο πριν ξεκινήσουν τις εκστρατείες τους ζωγράφιζαν τα νύχια τους ασορτί με τα χείλη τους.
Επίσης, και οι Ίνκας φρόντιζαν να έχουν λαμπερά νύχια, κάποιες φορές διακοσμημένα με εικόνες αετών. Όσον αφορά στα πρώτα βερνίκια νυχιών με τη μορφή περίπου που έχουν και σήμερα εμφανίστηκαν στην Αμερική το 1917 σε απόχρωση του ροζ. Η ποιότητα τους δεν ήταν πολύ καλή γιατί ξέφτιζαν γρήγορα.
Το πρώτο γυαλιστερό μανό διαρκείας έκανε την εμφάνιση του το 1930
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
