Σεξουαλική ζωή : Μάθετε τα πάντα για την γυναικεία διέγερση

Το FSIAD περιγράφει μια απώλεια ή σημαντική μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας ή σωματικής διέγερσης στις γυναίκες. Είναι ένας σχετικά νέος όρος που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Διαταραχών Ψυχικής Υγείας .

Προηγουμένως, το FSIAD χωρίστηκε σε δύο ξεχωριστές διαταραχές:

• υποκινητική διαταραχή σεξουαλικής επιθυμίας, η οποία περιγράφει την έλλειψη ενδιαφέροντος για το σεξ
• γυναικεία σεξουαλική διέγερση (FSAD), η οποία αναφέρεται σε μειωμένο ενθουσιασμό, αίσθηση ή ευχαρίστηση κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα
• Το FSAD αναφέρεται σε έλλειψη λίπανσης και οίδημα στα γυναικεία γεννητικά όργανα, στα οποία επικεντρώθηκαν οι ερευνητές ως αιτία σεξουαλικής δυσλειτουργίας.
•  Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτή είναι μια λανθασμένη έννοια, καθώς τα χαμηλά επίπεδα λίπανσης δεν υποδηλώνουν απαραίτητα τη διέγερση των γυναικών, ούτε αποτρέπει πάντα το σεξ.
• Υπάρχει στενή σχέση μεταξύ της σεξουαλικής επιθυμίας και της σωματικής διέγερσης. Ως αποτέλεσμα, το DSM-5 συνδύασε τις δύο συνθήκες.
• Δεν είναι σαφές πόσοι άνθρωποι βιώνουν το FSIAD συγκεκριμένα. Ωστόσο, η σεξουαλική δυσλειτουργία είναι πολύ συχνή σε άνδρες και γυναίκες.
• Μια μετα-ανάλυση του 2016 υποδηλώνει ότι περίπου το 40,9% των προεμμηνοπαυσιακών γυναικών παγκοσμίως βιώνουν τουλάχιστον έναν τύπο σεξουαλικής δυσλειτουργίας. Από αυτούς, το 28% ανέφερε χαμηλή σεξουαλική επιθυμία.
• Σε σύγκριση με ορισμένους τύπους σεξουαλικής δυσλειτουργίας στους άνδρες, όπως η στυτική δυσλειτουργία , το FSIAD είναι πολύ λιγότερο γνωστό.

Σύμφωνα με το DSM-5, ένα άτομο πρέπει να έχει τρία από τα ακόλουθα συμπτώματα για να έχει FSIAD:

• μειωμένο ή καθόλου ενδιαφέρον για σεξ
• λίγες ή καθόλου σκέψεις για το σεξ
• μειωμένη σεξουαλική διέγερση ή ευχαρίστηση κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα
• μειωμένη ή καθόλου διέγερση ως απάντηση σε οπτικά, γραπτά ή λεκτικά στοιχεία
• σπάνια ή καθόλου έναρξη σεξουαλικής δραστηριότητας σε μια σχέση
• μειωμένη ή καθόλου αίσθηση στα γεννητικά όργανα

Πρέπει επίσης να έχουν:

• συμπτώματα διάρκειας 6 μηνών και άνω
• σημαντική δυσφορία για τα συμπτώματά τους
• συμπτώματα που δεν εξηγούνται με μεγαλύτερη ακρίβεια από μια μη σεξουαλική διαταραχή ψυχικής υγείας , οικιακή κακοποίηση, φάρμακα, κατάχρηση ουσιών ή άλλη ιατρική κατάσταση