Ψυχική Υγεία

Κορωνοϊός: Πώς η πανδημία άλλαξε τη συμπεριφορά μας μακροπρόθεσμα

Κορωνοϊός: Πώς η πανδημία άλλαξε τη συμπεριφορά μας μακροπρόθεσμα

Κορωνοϊός: Καθ' όλη τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, οι κοινωνικοί περιορισμοί και οι φόβοι για την δημόσια και προσωπική μας υγεία προκάλεσαν αλλαγές στη συμπεριφορά και την επικοινωνία μας. Είναι όμως μόνιμες αυτές οι αλλαγές;

Η πανδημία COVID-19 εμπέδωσε μια «νέα κανονικότητα» υγείας και ευημερίας. Αλλά τι γνωρίζουμε για τους τρόπους με τους οποίους η πανδημία COVID-19 άλλαξε τη συμπεριφορά μας; Ο COVID-19, με όλες τις παραλλαγές του ιού που τον προκαλεί, έχει επηρεάσει αναμφισβήτητα ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Η ίδια η ασθένεια ή το άγχος νόσησης, η αβεβαιότητα και ο φόβος που έχει δημιουργήσει άγγιξαν τους περισσότερους ανθρώπους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ωστόσο, παρά τις γνωστές άμεσες επιπτώσεις, ο μόνιμος αντίκτυπος της πανδημίας στην κοινωνία δεν είναι πλήρως κατανοητός. Η Δρ Mirela Loftus, ιατρική διευθύντρια στο Newport Healthcare, αναφέρει: «Η πανδημία είχε πολύ πραγματικό, πολύ προσωπικό αντίκτυπο στις ζωές των ανθρώπων. Είτε ένα άτομο ήταν προσωπικά άρρωστο, είτε έχασε κάποιον που αγαπούσε από τον COVID-19, είτε έχασε τη δουλειά του είτε «απλώς» πάλεψε με τις απομονωτικές πρακτικές διαμονής στο σπίτι και τον παγκόσμιο πανικό, ο καθένας από εμάς επηρεάστηκε διαφορετικά και πολλοί βαθιά».

Σύμφωνα με έρευνες, η πανδημία έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι πλοηγούνται στην καθημερινή ζωή. Επιπλέον, έχει δημιουργήσει μια κατάσταση αβεβαιότητας πολλαπλασιασμένη από τους οικονομικούς και πολιτιστικούς φόβους. Αλλά πώς αυτές οι αλλαγές έχουν επηρεάσει συνολικά την ανθρώπινη συμπεριφορά και επικοινωνία μακροπρόθεσμα; Και πώς αρχίζει η κοινωνία να ανακάμπτει από τις αλλαγές;

Η καθηγήτρια Marina Bluvshtein, πρόεδρος του International Association of Individual Psychology στο Πανεπιστήμιο Adler, σημειώνει: «Δεν ανταποκρίνονται όλοι οι άνθρωποι το ίδιο σε μια στρεσογόνο κατάσταση, είτε η κατάσταση είναι μοναδική για ένα άτομο, μια ομάδα είτε οδηγεί σε μια μαζική αντίδραση που τροφοδοτείται από το άγχος. Περάσαμε τα κύματα της πανδημίας — μπαίνοντας στο 2020, καθ’ όλη τη διάρκεια των συνεχιζόμενων επιπτώσεών της κατά τη διάρκεια των 2 ετών, και τώρα […] ελπίζουμε να βγούμε από αυτήν. Τα κύματα είναι επιδημιολογικά, κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά – πραγματικά μια μεγάλη καταιγίδα». Καθώς η «καταιγίδα» συνεχίζεται, οι άνθρωποι επιδίδονται φυσικά σε προσαρμοστικές συμπεριφορές για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της κατάστασης ή του περιβάλλοντός τους. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μόνιμες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούν και συμπεριφέρονται.

Η συμπεριφορά είναι εξατομικευμένη και πολύπλευρη. Ακριβώς όπως οι αποκρίσεις στην πανδημία δεν είναι ενιαίες, η συμπεριφορά μπορεί να διαφέρει ανάλογα με πολλούς παράγοντες. Ο καθηγήτρια Bluvshtein εξηγεί ότι «υπάρχουν διαφορετικές πτυχές της συμπεριφοράς: τα κίνητρα, η συμπεριφορά και τα συναισθηματικά συστατικά». Σύμφωνα με την Δρ Λόφτους, προέκυψαν αρκετές βασικές συμπεριφορές λόγω της πανδημίας. «Κάποιοι έδωσαν προτεραιότητα στην υγεία και τη φυσική τους κατάσταση, ενώ άλλοι δεν ανησυχούν για ότι τρώνε περισσότερο και να γυμνάζονται λιγότερο, δεδομένης της σοβαρότητας της κατάστασης του κόσμου γύρω τους», σημείωσε.

Όσον αφορά την επικοινωνία, «μερικοί άνθρωποι προσαρμόστηκαν στρεφόμενοι σε βιντεοκλήσεις με αγαπημένα πρόσωπα και σε συναντήσεις Zoom για δουλειά, ενώ άλλοι αποσύρθηκαν στην απομόνωση». Υπήρχε επίσης η επίσημη και η ατομική πτυχή του θέματος, λέει η Δρ Λόφτους: «Οι υπάλληλοι μας έλεγαν να τροποποιήσουμε τη συμπεριφορά μας για την ασφάλειά μας, ενώ κάποιοι αμφισβητούσαν τις προτάσεις/εντολές και οι άνθρωποι διχάζονταν». Στο τέλος της ημέρας, προσθέτει, «η εμπειρία ήταν πραγματικά διαφορετική για όλους μας, αλλά παρόμοια στον πυρήνα της. Οι περισσότεροι από εμάς λαχταρούσαμε τη σύνδεση και την επιστροφή στην “κανονικότητα”». Καθώς περνάει ο καιρός, αυτές οι συμπεριφορές μπορεί να έχουν οδηγήσει σε διάφορες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε με την εργασία, τους άλλους ανθρώπους και την προσωπική μας ζωή, καταλήγει.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε Eπίσης:

Πώς δεχόμαστε τις αλλαγές στη ζωή μας;

Ορισμένοι νέοι έχουν εκφραστεί νοσταλγικά, ακόμη και με αισιόδοξα συναισθήματα για την εποχή της πανδημίας, επισημαίνει ψυχίατρος

Δημήτρης Μούγιος στο healthweb.gr: Δεν έχουν πάθει ‘’ ανοσία ‘’ οι άνθρωποι στο άκουσμα των θανάτων

Η πίστη στην επιστήμη προβλέπει τη συμμόρφωση στην πανδημία

Προσομοίωση πανδημίας: Ποιες παρεμβάσεις ενισχύουν την ασφαλέστερη συμπεριφορά;

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Νευρικά τικ: Ποιος είναι ο ρόλος του στρες στην εμφάνισή τους

Όταν ένα άτομο βιώνει στρες, το σώμα του απελευθερώνει ορμόνες όπως η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη που πυροδοτούν φυσιολογικές αποκρίσεις που στοχεύουν στην προετοιμασία του σώματος να αντιμετωπίσει την αντιληπτή απειλή

Τα αντιψυχωσικά για την άνοια ενέχουν μεγάλους κινδύνους υγείας

Δεδομένου ότι δεν έχουν σχεδιαστεί για τη διερεύνηση της αντίστροφης αιτιότητας, τα ευρήματα είναι σημαντικά για τους κλινικούς ιατρούς που συνταγογραφούν αντιψυχωσικά σε ασθενείς με άνοια, δήλωσε ο Ρόμπερτ Χάουαρντ, καθηγητής ψυχιατρικής τρίτης ηλικίας

Ποια τα οφέλη από το εποικοδομητικό άγχος;

Εποικοδομητικό άγχος: Το καλό άγχος, που συχνά αναφέρεται ως "eustress", είναι ένας τύπος άγχους που μπορεί να έχει θετικές επιπτώσεις στην ευημερία, τα κίνητρα και την απόδοση ενός ατόμου.

Τι είναι το οξειδωτικό στρες και πώς επηρεάζει την υγεία μας

Παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν το οξειδωτικό στρες περιλαμβάνουν την κακή διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε επεξεργασμένα τρόφιμα και έλλειψη φρούτων και λαχανικών, το κάπνισμα, την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και το χρόνιο στρες.

Μπορεί μια εξέταση αίματος να διαγνώσει κατάθλιψη και διπολική διαταραχή

Προορίζεται για ασθενείς ηλικίας 18 ετών και άνω που λαμβάνουν θεραπεία για ένα μέτριο ή σοβαρό καταθλιπτικό επεισόδιο. Τα αποτελέσματα των εξετάσεων διαβιβάζονται εντός 4 εβδομάδων στον συνταγογραφούντα ψυχίατρο, ο οποίος θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση στον ασθενή κατά τη διάρκεια μιας διαβούλευσης.