Μετά από ένα φρικτό γεγονός, όπως οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι ή τις Βρυξέλλες, οι γονείς αντιμετωπίζουν αυτό το δίλημμα: Τι μπορώ να πω και να εξηγήσω στα παιδιά μου; Ή μήπως να μην τους πω τίποτα;
«Όταν αισθανόμαστε τον εαυτό μας να βομβαρδίζεται από εικόνες ωμής, αδίστακτης βία και αχαλίνωτου μίσους, το ζήτημα του πώς να προστατεύσουμε τα παιδιά μας είναι ένα πολύπλοκο,” είπε η Dr Claudia Gold, παιδίατρος και ειδική στην βρεφική ψυχική υγεία. Τόσο η ίδια όσο και άλλοι εμπειρογνώμονες για την ανατροφή των παιδιών, υποστηρίζουν πως η ηλικία των παιδιών και η ιδιοσυγκρασία τους καθορίζει τι πραγματικά μπορούν οι γονείς να μοιραστούν μαζί τους.
Η Tricia Ferrara, επαγγελματίας οικογενειακός σύμβουλος, εξηγεί πως σε παιδιά μικρότερα των 5 δεν χρειάζεται να λέμε για το τι συνέβη και φυσικά να μην τα αφήνουμε να παρακολουθούν σχετικές ειδήσεις στην τηλεόραση. Γενικά συμβουλεύει πως: «Διατηρώντας την ρουτίνα σας είναι ο καλύτερος τρόπος για να καθησυχάσετε τα παιδιά.»
Τα παιδιά ηλικίας 6 έως 11 πρέπει να γνωρίζουν απλά τα βασικά γεγονότα και να έχουν ελάχιστη έκθεση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Παίρνοντας ως παράδειγμα την επίδραση στα παιδιά που είχαν τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, ανέφερε πως σε μελέτες που έγινε διαπιστώθηκε πως τα παιδιά που είχαν επαναλαμβανόμενη και παρατεταμένη έκθεση σε εικόνες είχαν περισσότερο άγχος σε σχέση με τα παιδιά που είχαν λιγότερη ενημέρωση.
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής παροτρύνει τους γονείς να είναι προσεκτικοί με τις εικόνες που βλέπουν τα παιδιά τους μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες. «Ως παιδίατροι γνωρίζουμε ότι η βία μπορεί να έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις στα παιδιά, ακόμη και αν πρόκειται μόνο για απλή παρακολούθηση των εικόνων που μεταδίδουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης», αναφέρεται στο δελτίο Τύπου.
«Το πώς ένα παιδί θα αποθηκεύσει ένα γεγονός στη μνήμη του βασίζεται στην αφήγηση. Για αυτό καλό είναι να μιλάμε μόνο για τα βασικά γεγονότα και να κλείνουμε την τηλεόραση» τόνισε η Tricia Ferrara, ενώ ο Dr Gail Saltz, αναπληρωτής καθηγητής της ψυχιατρικής στο New York-Presbyterian Hospital, συμφωνεί και προσθέτει: «Να αποφεύγετε να δίνετε λεπτομέρειες και υπερβολές.»
Οι γονείς, όπως τονίζεται, θα πρέπει να επικοινωνούν με τα παιδιά τους, να είναι πρόθυμοι για συζήτηση, να απαντούσε στις ερωτήσεις τους και να ακούν τα συναισθήματά τους.
Ο Dr. Glenn Saxe, πρόεδρος του τμήματος της παιδικής και εφηβικής ψυχιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο Langone NYU, τόνισε πως τα παιδιά το πρώτο πράγμα που αναρωτιούνται είναι αν είναι ασφαλής και αν είναι και οι γονείς τους ασφαλείς. «Πρέπει να καθησυχάζετε τα παιδιά σας αλλά καλό είναι να μην τους δίνετε ψεύτικες διαβεβαιώσεις.»
Τέλος, ο Dr Joe Taravella, επόπτης παιδιατρικής ψυχολογίας στο ιατρικό κέντρο Αποκατάστασης NYU Langone Rusk, εξήγησε πως οι γονείς δεν θα πρέπει να φοβούνται να δείξουν τα συναισθήματά τους για τα τραγικά γεγονότα. «Είμαστε πρότυπα των παιδιών μας, για αυτό θα πρέπει να δίνουμε το καλό παράδειγμα ακόμα και σε περιπτώσεις που είμαστε λυπημένοι. Μιλάμε για την θλίψη μας, αλλά στη συνέχεια προσπαθούμε πάντα να βρούμε κάτι θετικό» τόνισε.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
