Πολυδακτυλία: Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται 

Η αιτία της πολυδακτυλίας είναι συνήθως γενετική και μπορεί να προκύψει από μεταλλάξεις σε συγκεκριμένα γονίδια κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εμβρύου. Η κατάσταση μπορεί να είναι κληρονομική ή να εμφανιστεί αυθόρμητα χωρίς προηγούμενο οικογενειακό ιστορικό. Υπάρχουν διάφοροι τύποι πολυδακτυλίας, συμπεριλαμβανομένης της “αληθούς” πολυδακτυλίας, όπου τα επιπλέον δάχτυλα έχουν όλα τα χαρακτηριστικά ενός κανονικού δαχτύλου, και της “ψευδούς” πολυδακτυλίας, όπου τα επιπλέον δάχτυλα είναι περισσότερο σε μορφή ή επιπλέον ιστών χωρίς πλήρη δομή.

Η διάγνωση της πολυδακτυλίας γίνεται συνήθως με φυσική εξέταση και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να απαιτείται και απεικόνιση, όπως υπερηχογράφημα ή ακτινογραφία, για να εκτιμηθεί η δομή και η λειτουργία των δακτύλων.

Η αντιμετώπιση της πολυδακτυλίας εξαρτάται από την έκταση και τη λειτουργικότητα των επιπλέον δακτύλων. Σε πολλές περιπτώσεις, τα επιπλέον δάχτυλα δεν προκαλούν προβλήματα και ο ασθενής μπορεί να μην χρειάζεται καμία παρέμβαση. Ωστόσο, εάν τα επιπλέον δάχτυλα προκαλούν λειτουργικές δυσκολίες ή αισθητικά προβλήματα, τότε μπορεί να προταθεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεσή τους.

Η χειρουργική επέμβαση συνήθως γίνεται από ειδικούς χειρουργούς χεριών ή ορθοπεδικούς και μπορεί να περιλαμβάνει την αφαίρεση του επιπλέον δακτύλου και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος ιστού. Μετά την επέμβαση, η φυσιοθεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη για να βοηθήσει τον ασθενή να επανέλθει σε πλήρη λειτουργία και να ανακτήσει τη δύναμη και την κινητικότητα στο χέρι ή το πόδι.

Συνολικά, η πολυδακτυλία είναι μια κατάσταση που μπορεί να διαφέρει σημαντικά από άτομο σε άτομο, και η αντιμετώπισή της θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στις ατομικές ανάγκες και τις προτιμήσεις του ασθενούς.