ΝΕΑ ΥΓΕΙΑΣ

Παχυσαρκία διαβήτης: Έφηβοι με παχυσαρκία μπορεί να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 1 ως ενήλικες

Παχυσαρκία διαβήτης: Έφηβοι με παχυσαρκία μπορεί να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 1 ως ενήλικες

Παχυσαρκία διαβήτης: Η παχυσαρκία είναι ένας πολύ γνωστός παράγοντας κινδύνου για διαβήτη τύπου 2. Τώρα, μια μεγάλη νέα μελέτη προσθέτει στοιχεία ότι συμβάλλει επίσης στον πολύ λιγότερο κοινό διαβήτη τύπου 1.

Η μελέτη, σε σχεδόν 1,5 εκατομμύριο Ισραηλινούς εφήβους, διαπίστωσε ότι όσοι είχαν παχυσαρκία είχαν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 1 στη νεαρή ενήλικη ζωή, σε σύγκριση με εκείνους που βρίσκονται στο φυσιολογικό εύρος βάρους. Οι ειδικοί είπαν ότι τα ευρήματα προσθέτουν στοιχεία ότι η παχυσαρκία πρέπει να θεωρείται παράγοντας κινδύνου για διαβήτη τύπου 1. «Είναι σημαντικό να έχουμε έναν υγιή δείκτη μάζας σώματος για πολλούς λόγους, και αυτός είναι ένας ακόμη», δήλωσε ο Frank Martin, ανώτερος διευθυντής έρευνας στο JDRF, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που χρηματοδοτεί την έρευνα για τον διαβήτη τύπου 1. Ο Μάρτιν, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, σημείωσε ότι η προηγούμενη έρευνα για την παχυσαρκία και τον διαβήτη τύπου 1 επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στα παιδιά. Τώρα αυτά τα ευρήματα συνδέουν την παχυσαρκία στην εφηβεία με τον διαβήτη τύπου 1 στην ενήλικη ζωή.

Ο διαβήτης υπάρχει σε δύο κύριες μορφές. Ο διαβήτης τύπου 2 είναι μακράν ο πιο κοινός. Εμφανίζεται όταν το σώμα δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιήσει σωστά την ορμόνη ινσουλίνη, η οποία έχει την κρίσιμη δουλειά να μεταφέρει σάκχαρα από τα τρόφιμα στα κύτταρα του σώματος για να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο. Η μεγαλύτερη ηλικία και η παχυσαρκία είναι δύο από τους κύριους παράγοντες κινδύνου για τη νόσο. Ο διαβήτης τύπου 1, αντίθετα, είναι αυτοάνοσο νόσημα. Προέρχεται από μια ανώμαλη επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος στα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας και πολλές περιπτώσεις διαγιγνώσκονται σε παιδιά και εφήβους. Και οι δύο μορφές διαβήτη προκαλούν τη συσσώρευση σακχάρου στην κυκλοφορία του αίματος, καθώς τα κύτταρα δεν μπορούν να το προσλάβουν.

Αλλά οι δύο αντιμετωπίζονται διαφορετικά: Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 μπορεί να είναι σε θέση να τα καταφέρουν με υγιεινή διατροφή, άσκηση και απώλεια βάρους — αν και συχνά χρειάζονται και φάρμακα. Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1, από την άλλη πλευρά, πρέπει να λαμβάνουν συνθετική ινσουλίνη για να επιβιώσουν — με καθημερινές ενέσεις ή με αντλία συνδεδεμένη στο σώμα. Δεν είναι απολύτως σαφές γιατί η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο του τύπου 1, είπε ο Δρ. Gilad Twig, ο ανώτερος ερευνητής στη νέα μελέτη. Αλλά η γενική πεποίθηση είναι ότι, σε ορισμένα άτομα με γενετική ευαισθησία στον διαβήτη τύπου 1, η παχυσαρκία μπορεί να πυροδοτήσει την ανάπτυξη της νόσου.

Υπάρχουν διαφορετικές θεωρίες για τον ακριβή μηχανισμό, σύμφωνα με τον Twig [Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ στο Ισραήλ]. Για παράδειγμα, η παχυσαρκία τροφοδοτεί τη χρόνια φλεγμονή στο σώμα, η οποία μπορεί να συμβάλει στην ανώμαλη ανοσολογική αντίδραση που σηματοδοτεί τον διαβήτη τύπου 1. Η παχυσαρκία έχει επίσης άλλα αποτελέσματα – συμπεριλαμβανομένης της ανεπάρκειας βιταμίνης D και των αλλαγών στη βακτηριακή σύνθεση του εντέρου – που θα μπορούσαν να βλάψουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού, σημείωσε η ομάδα του.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε Eπίσης:

Γιατί δεν αναπτύσσουν όλα τα άτομα με παχυσαρκία διαβήτη τύπου 2

Πώς συνδέεται το πάγκρεας με τον διαβήτη;

Η απώλεια βάρους βελτιώνει την ποιότητα του σπέρματος

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Κοτόπουλο Bali: Μια ινδονησιακή απόλαυση

Μια από τις καλύτερες συνταγές για το Iam Bali είναι ένα κλασικό και νόστιμο πιάτο που σίγουρα θα ικανοποιήσει τις λιγούρες σας για ινδονησιακές γεύσεις.

Τρεις τρόποι βελτίωσης της φροντίδας του διαβήτη μέσω της τηλεϋγείας

Για παράδειγμα, δεν συνιστώνται επισκέψεις ενώ οδηγείτε ή σε μια μεγάλη ομαδική εκδήλωση. «Ελπίζω ότι τα ευρήματα της μελέτης μας θα πυροδοτήσουν συζήτηση σχετικά με το πώς μπορούμε να βελτιστοποιήσουμε την τηλεϋγεία και να εκμεταλλευτούμε τις μοναδικές δυνατότητές της για τη βελτίωση της φροντίδας των ασθενών, αντί να προσπαθούμε να επαναλάβουμε την προσωπική επίσκεψη», δήλωσε η Sarah Haynes, επίκουρη καθηγήτρια από το Τμήμα Παιδιατρικής του UC Davis και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.