Μια πρόσφατη μελέτη αποκαλύπτει ότι ο θηλασμός μπορεί να μειώσει σημαντικά τον καρδιοαγγειακό κίνδυνο σε γυναίκες που πάσχουν από τύπου 2 διαβήτη ή που έχουν ιστορικό διαβήτη κύησης, προσθέτοντας στα ήδη γνωστά οφέλη του για την υγεία τόσο των μητέρων όσο και των βρεφών. Ο τύπου 2 διαβήτης και ο διαβήτης κύησης είναι δύο μεταβολικές καταστάσεις που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιοαγγειακών παθήσεων, όμως ο θηλασμός φαίνεται να προσφέρει μια προστατευτική δράση για τις μητέρες ενάντια σε αυτούς τους κινδύνους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που θηλάζουν για μια ικανοποιητική διάρκεια μετά τον τοκετό τείνουν να παρουσιάζουν καλύτερες καρδιοαγγειακές δείκτες και μειωμένη πιθανότητα ανάπτυξης καρδιοπαθειών σε σύγκριση με εκείνες που δεν θηλάζουν.
Η μελέτη περιλάμβανε την παρακολούθηση ενός μεγάλου αριθμού γυναικών, εξετάζοντας την υγεία τους μετά τον τοκετό και τη διάρκεια του θηλασμού. Οι γυναίκες με ιστορικό διαβήτη κύησης ή διαβήτη τύπου 2 αποτέλεσαν το κύριο αντικείμενο της έρευνας, καθώς αυτές οι καταστάσεις αυξάνουν τον κίνδυνο για καρδιοπάθειες λόγω παραγόντων όπως τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, η αντίσταση στην ινσουλίνη και η αυξημένη αρτηριακή πίεση. Ωστόσο, ο θηλασμός φαίνεται να λειτουργεί ως φυσικός ρυθμιστής, συμβάλλοντας στη ρύθμιση αυτών των παραγόντων και στη βελτίωση της συνολικής καρδιοαγγειακής υγείας.
Πολλοί μηχανισμοί μπορεί να ευθύνονται για αυτά τα οφέλη. Αρχικά, ο θηλασμός βοηθά στη σταθεροποίηση των επιπέδων γλυκόζης και ινσουλίνης, ενισχύοντας τη χρήση γλυκόζης, γεγονός που είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για τις γυναίκες με διαβήτη. Επιπλέον, συμβάλλει στην απώλεια βάρους και στη μείωση του σπλαχνικού λίπους, το οποίο συσσωρεύεται στην κοιλιακή χώρα και σχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιοαγγειακών επιπλοκών. Οι ορμονικές αλλαγές που προκύπτουν κατά τη διάρκεια του θηλασμού συμβάλλουν επίσης στη βελτίωση της αρτηριακής πίεσης και της λιπιδαιμίας, οι οποίες είναι κρίσιμες για την καρδιοαγγειακή υγεία. Αυτές οι θετικές αλλαγές στη μεταβολική κατάσταση κατά τη διάρκεια και μετά τον θηλασμό μπορούν να εξηγήσουν τη μείωση του καρδιοαγγειακού κινδύνου.
Επιπλέον, η διάρκεια του θηλασμού φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο. Οι γυναίκες που θηλάζουν για έξι μήνες ή περισσότερο παρουσιάζουν τις μεγαλύτερες μειώσεις στον καρδιοαγγειακό κίνδυνο, με χαμηλότερα ποσοστά υπέρτασης και καρδιοπαθειών σε σύγκριση με εκείνες που θηλάζουν για μικρότερο χρονικό διάστημα ή καθόλου.
Αυτά τα ευρήματα αναδεικνύουν τον θηλασμό ως φυσικό προληπτικό μέτρο για την καρδιοαγγειακή υγεία, ιδιαίτερα για γυναίκες με διαβήτη. Οι επαγγελματίες υγείας ενθαρρύνονται να ενημερώνουν τις διαβητικές μητέρες σχετικά με τα οφέλη του θηλασμού, προβάλλοντας το ως μια πρακτική επιλογή για τη μείωση των καρδιοαγγειακών κινδύνων μετά τον τοκετό. Για τις γυναίκες που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο καρδιοαγγειακών προβλημάτων, ο παρατεταμένος θηλασμός μπορεί να αποτελέσει μια σημαντική παρέμβαση, σε συμφωνία με τις υπάρχουσες οδηγίες που προωθούν τον θηλασμό για τα γενικά οφέλη υγείας μητέρας και παιδιού. Μέσω της προώθησης μεταβολικών και καρδιοαγγειακών βελτιώσεων, ο θηλασμός μπορεί να είναι μια απλή αλλά ισχυρή προσέγγιση για τη μείωση των καρδιοπαθολογικών κινδύνων σε διαβητικές μητέρες.
