Νόσος Αλτσχάιμερ: Ο σχηματισμός αμυλοειδών πλακών στον εγκέφαλο είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόσου του Αλτσχάιμερ.
Ο σχηματισμός αμυλοειδών πλακών στον εγκέφαλο είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της νόσου του Αλτσχάιμερ. Αλλά τα φάρμακα που έχουν σχεδιαστεί για να μειώνουν τη συσσώρευση αυτών των πλακών έχουν μέχρι στιγμής αποδώσει, στην καλύτερη περίπτωση, ανάμεικτα αποτελέσματα σε κλινικές δοκιμές.
Νόσος Αλτσχάιμερ
Οι ερευνητές του Yale ανακάλυψαν, ωστόσο, ότι το οίδημα που προκαλείται από ένα υποπροϊόν αυτών των πλακών μπορεί να είναι η πραγματική αιτία των εξουθενωτικών συμπτωμάτων της νόσου, αναφέρουν στις 30 Νοεμβρίου στο περιοδικό Nature. Και εντόπισαν έναν βιοδείκτη που μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να διαγνώσουν καλύτερα τη νόσο του Αλτσχάιμερ και να αποτελέσουν στόχο για μελλοντικές θεραπείες.
Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, κάθε σχηματισμός πλάκας μπορεί να προκαλέσει συσσώρευση σφαιροειδών οιδημάτων κατά μήκος εκατοντάδων αξόνων – τα λεπτά κυτταρικά σύρματα που συνδέουν τους νευρώνες του εγκεφάλου – κοντά σε εναποθέσεις αμυλοειδούς πλάκας. Τα οιδήματα προκαλούνται από τη σταδιακή συσσώρευση οργανιδίων μέσα στα κύτταρα γνωστά ως λυσοσώματα, τα οποία είναι γνωστό ότι αφομοιώνουν τα κυτταρικά απόβλητα, ανακάλυψαν ερευνητές. Καθώς τα οιδήματα μεγαλώνουν, λένε οι ερευνητές, μπορούν να αμβλύνουν τη μετάδοση κανονικών ηλεκτρικών σημάτων από τη μια περιοχή του εγκεφάλου στην άλλη.
Αυτή η συσσώρευση λυσοσωμάτων, λένε οι ερευνητές, προκαλεί οίδημα κατά μήκος των αξόνων, το οποίο με τη σειρά του πυροδοτεί τις καταστροφικές συνέπειες της άνοιας. “Έχουμε εντοπίσει μια πιθανή υπογραφή του Αλτσχάιμερ που έχει λειτουργικές επιπτώσεις στα κυκλώματα του εγκεφάλου, με κάθε σφαιροειδή να έχει τη δυνατότητα να διαταράσσει τη δραστηριότητα σε εκατοντάδες νευρωνικούς άξονες και χιλιάδες διασυνδεδεμένους νευρώνες”, δήλωσε ο Δρ Jaime Grutzendler, ο Dr. Harry M. Zimmerman και ο Dr. Nicholas και η Viola Spinelli Καθηγήτρια Νευρολογίας και Νευροεπιστήμης στο Yale School of Medicine και ανώτερος συγγραφέας της μελέτης.
Επιπλέον, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι μια πρωτεΐνη στα λυσοσώματα που ονομάζεται PLD3 προκάλεσε αυτά τα οργανίδια να αναπτυχθούν και να συσσωρευτούν μαζί κατά μήκος των αξόνων, οδηγώντας τελικά στη διόγκωση των αξόνων και στη διάσπαση της ηλεκτρικής αγωγιμότητας. Όταν χρησιμοποίησαν γονιδιακή θεραπεία για να αφαιρέσουν το PLD3 από νευρώνες σε ποντίκια με μια κατάσταση που μοιάζει με τη νόσο του Αλτσχάιμερ, διαπίστωσαν ότι αυτό οδήγησε σε δραματική μείωση του οιδήματος των νευραξόνων. Αυτό, με τη σειρά του, ομαλοποίησε την ηλεκτρική αγωγιμότητα των αξόνων και βελτίωσε τη λειτουργία των νευρώνων στις περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με αυτούς τους άξονες.
Οι ερευνητές λένε ότι το PLD3 μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης για τη διάγνωση του κινδύνου της νόσου του Αλτσχάιμερ και να αποτελέσει στόχο για μελλοντικές θεραπείες. «Μπορεί να είναι δυνατό να εξαλειφθεί αυτή η διάσπαση των ηλεκτρικών σημάτων στους άξονες στοχεύοντας το PLD3 ή άλλα μόρια που ρυθμίζουν τα λυσοσώματα, ανεξάρτητα από την παρουσία πλακών», είπε ο Grutzendler.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
