Κορωνοϊος μεταλλάξεις: Από τον Ιούνιο, ο αριθμός των λοιμώξεων από τον COVID-19 άρχισε να αυξάνεται ξανά, καθώς η πιο μεταδοτική παραλλαγή omicron άρχισε να λαμβάνει μεταλλάξεις παραλλαγής δέλτα που οδήγησαν σε νέες υπομεταβλητές BA.4/BA.5 και παραλλαγές Deltacron. Από τις πέντε γνωστές παραλλαγές ανησυχίας, που έχει αποδειχθεί ότι διαφεύγουν των θεραπευτικών αντισωμάτων και εμβολίων που αναπτύχθηκαν κατά του μη μεταλλαγμένου, αρχικού ιού SARS-CoV-2, η Δέλτα είναι η πιο λοιμογόνος, οδηγεί σε σοβαρά συμπτώματα και αυξημένη θνησιμότητα μεταξύ των ασθενών. Μια νέα μελέτη εξηγεί γιατί η μετάλλαξη Δέλτα είναι η πιο θανατηφόρα παραλλαγή του ιού SARS-CoV-2.
Ερευνητές από τη Σχολή Φαρμακευτικής και Φαρμακευτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Κολοράντο Σκαγκς πραγματοποίησαν ισχυρές βιοφυσικές αναλύσεις στην παραλλαγή δέλτα και σε μεμονωμένες μεταλλάξεις της παραλλαγής. Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Journal of Molecular Biology – στο εξώφυλλο του περιοδικού. «Τα ευρήματά μας εξηγούν γιατί οι ασθενείς που έχουν εμβολιαστεί εξακολουθούν να μολύνονται με τις νέες παραλλαγές και γιατί οι ασθενείς που έχουν προσβληθεί από την παραλλαγή δέλτα είναι πιο πιθανό να νοσηλευτούν», δήλωσε ο συγγραφέας Krishna Mallela, Ph.D., καθηγητής στο τμήμα φαρμακευτικών επιστημών στη Σχολή Φαρμακευτικής και Φαρμακευτικών Επιστημών CU Skaggs του Πανεπιστημίου του Κολοράντο Anschutz.
Οι ερευνητές Casey Patrick, Vaibhav Upadhyay και Alexandra Lucas από το εργαστήριο του Mallela εντόπισαν την επίδραση των μεταλλαγμένων υπολειμμάτων στον τομέα δέσμευσης υποδοχέα (RBD) μέσω των οποίων ο SARS-CoV-2 συνδέεται με υποδοχείς ACE2 που μειώνουν την ικανότητα εξουδετέρωσης των αντισωμάτων και του πολυκλωνικού πλάσματος. «Λόγω του γεγονότος ότι τα εμβόλια γίνονται λιγότερο αποτελεσματικά κατά των αναδυόμενων παραλλαγών του SARS-CoV-2, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ποιες μεταλλάξεις προκαλούν αυτή τη μείωση της ικανότητας εξουδετέρωσης», σημείωσε ο Mallela.
Οι επιστήμονες περιγράφουν κρίσιμες πληροφορίες για μεταλλαγμένα υπολείμματα που εμφανίζονται συχνά σε παραλλαγές του SARS-CoV-2. «Δεδομένου ότι έχουμε πραγματοποιήσει μεμονωμένες αναλύσεις σε αυτές τις μεταλλάξεις, έχουμε μια θεμελιώδη κατανόηση του πώς ορισμένα υπολείμματα επηρεάζουν την ανοσολογική διαφυγή και τη μολυσματικότητα του SARS-CoV-2», εξήγησε ο Mallela.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι η παραλλαγή δέλτα παρουσίαζε μοναδικά βιοφυσικά χαρακτηριστικά σε αντίθεση με τις προηγούμενες παραλλαγές άλφα, βήτα και γάμμα. Το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα δημιουργεί αντισώματα για να εξουδετερώσει τον ιό ως απόκριση στη μόλυνση. Αυτά τα εξουδετερωτικά αντισώματα έχουν ταξινομηθεί σε διαφορετικές κατηγορίες, ανάλογα με τη θέση τους στο RBD, και ορισμένα από αυτά τα αντισώματα έχουν προηγουμένως εγκριθεί για χρήση έκτακτης ανάγκης από τον FDA.
Τα αποτελέσματα από το εργαστήριο του Mallela έδειξαν ότι η παραλλαγή δέλτα έχει εξελιχθεί με τρόπο που διαφεύγει από τα αντισώματα Τάξης 2 και Κατηγορίας 3, αντί να ενισχύει τη δέσμευση του υποδοχέα ή τη διαφυγή από τα αντισώματα κατηγορίας 1. Τα αντισώματα κατηγορίας 1 συνδέονται με το RBD μόνο όπου το RBD είναι προσβάσιμο στη δέσμευση ACE2, ενώ τα αντισώματα Κατηγορίας 2 και Κατηγορίας 3 συνδέονται με RBD ανεξάρτητα από το αν προσβάσιμο στο ACE2 ή όχι. Η Delta δείχνει επίσης υψηλότερη έκφραση πρωτεΐνης. Μία μετάλλαξη στην παραλλαγή Δέλτα, η T478K, θεωρείται ότι προήλθε από ασθενείς που είχαν μολυνθεί με προηγούμενες παραλλαγές του SARS-CoV-2. Αυτή η μετάλλαξη έχει αποδειχθεί ότι διαφεύγει από τα αντισώματα που δημιουργήθηκαν από προηγούμενες λοιμώξεις COVID-19.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
