Πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι όσοι κατανάλωναν περισσότερο κόκκινο ή επεξεργασμένο κρέας αντιμετώπιζαν, αντίστοιχα, 30 ή 40% αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου.
Σε μία από τις μεγαλύτερες ποτέ μελέτες αλληλεπίδρασης γονιδίου-περιβάλλοντος του κόκκινου κρέατος και του καρκίνου του παχέος εντέρου, η οποία διερεύνησε την επίδραση της κατανάλωσης κόκκινου κρέατος στον κίνδυνο καρκίνου ενός ατόμου με βάση τον γονότυπο του, οι ερευνητές εντόπισαν δύο γενετικούς δείκτες που μπορεί να βοηθήσουν στην εξήγηση της σχέσης μεταξύ του δύο και εξήγησε γιατί μερικοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου.
Προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι η συχνή κατανάλωση κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου, αλλά ο κυρίαρχος βιολογικός μηχανισμός δεν έχει ακόμη καθιερωθεί. Η κατανόηση της διαδικασίας της νόσου και των γονιδίων που τη διέπουν μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να αναπτύξουν καλύτερες στρατηγικές πρόληψης.
Μια νέα μελέτη που υποστηρίχθηκε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας και με επικεφαλής το USC Norris Comprehensive Cancer Center, μέρος της Ιατρικής Σχολής Keck του USC, ανέλυσε δεδομένα για την πρόσληψη κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος από 29.842 άτομα με καρκίνο του παχέος εντέρου και 39.635 άτομα χωρίς καρκίνο. Διαπίστωσε ότι όσοι κατανάλωναν περισσότερο κόκκινο ή επεξεργασμένο κρέας αντιμετώπιζαν, αντίστοιχα, 30 ή 40% αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα σε όλο το γονιδίωμα, οι ερευνητές εντόπισαν επίσης δύο γονίδια, τα HAS2 και SMAD7, που άλλαζαν τα επίπεδα κινδύνου καρκίνου με βάση τα επίπεδα κατανάλωσης κόκκινου ή επεξεργασμένου κρέατος. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention. «Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι υπάρχει ένα υποσύνολο του πληθυσμού που αντιμετωπίζει ακόμη υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου εάν τρώει κόκκινο ή επεξεργασμένο κρέας», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Mariana C. Stern, Ph.D.
«Μας επιτρέπει επίσης να ρίξουμε μια ματιά στον πιθανό μηχανισμό πίσω από αυτόν τον κίνδυνο, τον οποίο μπορούμε στη συνέχεια να παρακολουθήσουμε με πειραματικές μελέτες». Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν συνδυασμό τυπικών μεθόδων για να εντοπίσουν τις αλληλεπιδράσεις γονιδίου-περιβάλλοντος, καθώς και μια νέα στατιστική προσέγγιση που αναπτύχθηκε στο τμήμα βιοστατιστικής του Keck School of Medicine από τους συν-συγγραφείς William James Gauderman, Ph.D., καθηγητή πληθυσμού και επιστήμες δημόσιας υγείας, Juan Pablo Lewinger, Ph.D. και Eric Kawaguchi, Ph.D.
Ο κίνδυνος του κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος
Η ανάλυση περιελάμβανε δεδομένα από 27 μελέτες για τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου σε άτομα ευρωπαϊκής καταγωγής. Ο Gauderman και η Ulrike Peters, Ph.D., MPH, καθηγητής και αναπληρώτρια διευθύντρια του τμήματος επιστημών δημόσιας υγείας στο Κέντρο Καρκίνου Fred Hutchinson στο Σιάτλ, συγκέντρωσαν δεδομένα από την Κοινοπραξία Genetics and Epidemiology of Colorectal Cancer, τη Διεπιστημονική Μελέτη για τον Καρκίνο του Παχέος εντέρου και το Οικογενειακό Μητρώο Καρκίνου του Παχέος Εντέρου.
Πρώτον, η ερευνητική ομάδα εναρμόνισε δεδομένα από διάφορες μελέτες για να δημιουργήσει πρότυπα μέτρα για την κατανάλωση κόκκινου κρέατος (μοσχάρι, χοιρινό και αρνί) και επεξεργασμένου κρέατος (μπέικον, λουκάνικα, κρέατα μεσημεριανού γεύματος/ντελικατέσεν και χοτ ντογκ). Για κάθε κατηγορία, υπολόγισαν τις μερίδες ανά ημέρα, προσαρμόστηκαν για τον δείκτη μάζας σώματος και χώρισαν τους συμμετέχοντες σε τέσσερις ομάδες με βάση τα επίπεδα πρόσληψης κόκκινου ή επεξεργασμένου κρέατος.
Τα άτομα με το υψηλότερο επίπεδο πρόσληψης κόκκινου κρέατος είχαν 30% αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του παχέος εντέρου. Όσοι είχαν το υψηλότερο επίπεδο πρόσληψης επεξεργασμένου κρέατος είχαν 40% αυξημένο κίνδυνο. Αυτά τα ευρήματα δεν λαμβάνουν υπόψη τη γενετική μεταβλητότητα που μπορεί να θέσει ορισμένα άτομα στον πληθυσμό σε υψηλότερο κίνδυνο από άλλα.
Γενετικοί δείκτες κινδύνου καρκίνου
Στη συνέχεια, με βάση δείγματα DNA, οι ερευνητές συγκέντρωσαν δεδομένα για περισσότερες από επτά εκατομμύρια παραλλαγές γονιδίων που καλύπτουν το γονιδίωμα για κάθε συμμετέχοντα στη μελέτη. Στη συνέχεια διεξήγαγαν μια ανάλυση αλληλεπίδρασης γονιδίου-περιβάλλοντος σε όλο το γονιδίωμα για τη σχέση μεταξύ της πρόσληψης κόκκινου κρέατος και του κινδύνου καρκίνου. Εξετάζοντας κάθε θέση στο γονιδίωμα -γνωστό ως πολυμορφισμός ενός νουκλεοτιδίου (SNP)- ρώτησαν εάν η ύπαρξη μιας συγκεκριμένης παραλλαγής γονιδίου άλλαζε τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου για άτομα που έτρωγαν περισσότερο κόκκινο κρέας.
Σχεδόν σε κάθε SNP για το γονιδίωμα, η απάντηση ήταν αρνητική. Ανεξάρτητα από το ποια γονιδιακή παραλλαγή είχε ένα άτομο, ο κίνδυνος καρκίνου με βάση την κατανάλωση κόκκινου κρέατος παρέμεινε ο ίδιος. Ωστόσο, σε δύο συγκεκριμένα SNPs, ο συσχετισμός άλλαξε. Χρησιμοποιώντας μια τυπική προσέγγιση στατιστικής ανάλυσης, οι ερευνητές επισήμαναν το rs4871179 SNP στο χρωμόσωμα 8 κοντά στο γονίδιο HAS2. Το γονίδιο, το οποίο είναι μέρος μιας οδού που κωδικοποιεί την τροποποίηση της πρωτεΐνης μέσα στα κύτταρα, έχει συνδεθεί με καρκίνο του παχέος εντέρου σε ορισμένες προηγούμενες μελέτες, αλλά ποτέ με την κατανάλωση κόκκινου κρέατος.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
