Η επιτυχία της θεραπείας στα ποντίκια υποδηλώνει ότι η αύξηση των επιπέδων του GJA1-20k θα μπορούσε να αποκαταστήσει τους φυσιολογικούς καρδιακούς ρυθμούς και σε ασθενείς με αρρυθμιογόνο μυοκαρδιοπάθεια. Για τους ασθενείς, λέει ο Palatinus, θα μπορούσε να είναι δυνατή η χορήγηση της θεραπευτικής πρωτεΐνης απευθείας στην καρδιά. Θα χρειαστούν περαιτέρω έρευνες για την ανάπτυξη της θεραπείας για κλινική χρήση.
Αρρυθμιογόνος Μυοκαρδιοπάθεια: Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Utah Health διόρθωσαν τους ανώμαλους καρδιακούς ρυθμούς σε ποντίκια αποκαθιστώντας υγιή επίπεδα μιας πρωτεΐνης που χρειάζονται τα καρδιακά κύτταρα για να δημιουργήσουν συνδέσεις μεταξύ τους. Αυτή η πρωτεΐνη, η GJA1-20k, υποπαράγεται σε άτομα με μια γενετική πάθηση που ονομάζεται αρρυθμιογόνος μυοκαρδιοπάθεια, μία από τις κύριες αιτίες αιφνίδιας καρδιακής ανακοπής σε αθλητές κάτω των 35 ετών. Το εύρημα, που αναφέρεται στο περιοδικό «Έρευνα για την Κυκλοφορία» Circulation Research, υποδηλώνει μια νέα στρατηγική για τη θεραπεία των μη φυσιολογικών καρδιακών ρυθμών που προκαλούνται από την αρρυθμιογόνο μυοκαρδιοπάθεια.
Τα αποτελέσματα μπορεί επίσης να έχουν συνέπειες για τη θεραπεία επικίνδυνων αρρυθμιών που σχετίζονται με πιο κοινές παθήσεις, όπως αυτές που μπορεί να αναπτυχθούν αμέσως μετά από καρδιακή προσβολή. “Πρόκειται πραγματικά για ένα νέο παράδειγμα για τη θεραπεία των διαταραχών του καρδιακού ρυθμού”, λέει ο Joseph Palatinus, M.D., Ph.D., ερευνητής στο Ινστιτούτο Καρδιαγγειακής Έρευνας και Εκπαίδευσης Nora Eccles Harrison (CVRTI) και καρδιολόγος εντατικής θεραπείας στο Υγειονομική περίθαλψη Intermountain. Ο Palatinus είναι ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης, της οποίας ηγήθηκε ο συνάδελφος του U of U Health Robin Shaw, M.D., Ph.D., διευθυντής του CVRTI.
Ένα ασυνήθιστο μοτίβο σε ασθενείς
Τα άτομα με αρρυθμιογόνο μυοκαρδιοπάθεια γεννιούνται με φυσιολογική καρδιά, αλλά αρχίζουν να αναπτύσσουν ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς στη δεκαετία των 20 ή των 30 ετών. Αυτές οι αρρυθμίες μπορούν να αυξήσουν τον καρδιακό ρυθμό σε επικίνδυνα επίπεδα και εξηγούν γιατί ορισμένα άτομα με την πάθηση εμφανίζουν αιφνίδια καρδιακή ανακοπή κατά τη διάρκεια της άσκησης. Οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται με αρρυθμιογόνο μυοκαρδιοπάθεια συνιστάται να περιορίζουν την άσκηση. Μπορεί επίσης να επωφεληθούν από έναν εμφυτεύσιμο απινιδωτή για τον έλεγχο του καρδιακού τους παλμού. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, ο καρδιακός μυς γίνεται λιπώδης και ινωτικός. Αυτό εμποδίζει την καρδιά να αντλεί αποτελεσματικά το αίμα και τελικά οι ασθενείς χρειάζονται μεταμόσχευση καρδιάς. Οι Palatinus, Shaw και οι συνάδελφοί τους μελέτησαν καρδιακό ιστό από ασθενείς με αρρυθμιογόνο μυοκαρδιοπάθεια που υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση και ανακάλυψαν ένα πρόβλημα με μια πρωτεΐνη που ονομάζεται Connexin 43. Στις υγιείς καρδιές, η Connexin 43 σχηματίζει κανάλια μεταξύ γειτονικών κυττάρων, διευκολύνοντας την επικοινωνία. Οι άρρωστες καρδιές παρήγαγαν φυσιολογικές ποσότητες Connexin 43, αλλά δεν βρισκόταν στις άκρες των κυττάρων όπου ανήκε. Αυτό, διαπίστωσε η ομάδα, ήταν πιθανότατα επειδή δεν υπήρχε αρκετή ποσότητα μιας πρωτεΐνης διακίνησης, που ονομάζεται GJA1-20ka. Οι ερευνητές γνώριζαν από προηγούμενα πειράματα ότι χωρίς αυτήν, τα κύτταρα της καρδιάς δεν θα μπορούσαν να μεταφέρουν τη Connexin 43 στο σωστό μέρος.
Επιδιόρθωση ενός μη φυσιολογικού καρδιακού παλμού στην πηγή
Για να διαπιστώσουν αν μπορούσαν να αποκαταστήσουν τον φυσιολογικό ρυθμό της καρδιάς, οι επιστήμονες στράφηκαν σε ποντίκια που έχουν ομοιότητες με τους ανθρώπους με αρρυθμιογόνο μυοκαρδιοπάθεια. Και τα δύο έχουν χαμηλά επίπεδα GJA1-20k και αναπτύσσουν αρρυθμίες. Ο Palatinus και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν χαμηλές δόσεις γονιδιακής θεραπείας για να επαναφέρουν την πρωτεΐνη διακίνησης GJA1-20k σε φυσιολογικά επίπεδα. Αυτό, επιβεβαίωσαν, επέτρεψε στα καρδιακά μυϊκά κύτταρα να μεταφέρουν την Connexin 43 στις κατάλληλες θέσεις. Το πιο σημαντικό, έδωσε στα ζώα έναν πιο φυσιολογικό καρδιακό παλμό. “Η ευκολία και η χαμηλή δόση που απαιτείται για να διορθωθούν οι αρρυθμίες ακόμη και μιας κληρονομικής καρδιακής νόσου υποδηλώνει ότι έχουμε εντοπίσει ένα κρίσιμο μονοπάτι για τη σταθεροποίηση της καρδιακής ηλεκτρικής δραστηριότητας”, δήλωσε ο Shaw. Αν και η αρρυθμία βελτιώθηκε, τα ζώα εξακολουθούσαν να έχουν ουλές στην καρδιά, ένα σύμπτωμα από μια διαφορετική υποκείμενη πάθηση. Ο Palatinus σημείωσε ότι αυτό ήταν στην πραγματικότητα ένα ενθαρρυντικό αποτέλεσμα. Υποδηλώνει ότι η αρρυθμία και η ουλοποίηση της καρδιάς μπορούν να εμφανιστούν ανεξάρτητα και ότι θα μπορούσε να είναι δυνατή η θεραπεία των μη φυσιολογικών καρδιακών ρυθμών ακόμη και όταν η καρδιά έχει υποστεί σοβαρές ουλές. “Πρόκειται για ένα νέο παράδειγμα”, λέει.
Η επιτυχία της θεραπείας στα ποντίκια υποδηλώνει ότι η αύξηση των επιπέδων του GJA1-20k θα μπορούσε να αποκαταστήσει τους φυσιολογικούς καρδιακούς ρυθμούς και σε ασθενείς με αρρυθμιογόνο μυοκαρδιοπάθεια. Για τους ασθενείς, λέει ο Palatinus, θα μπορούσε να είναι δυνατή η χορήγηση της θεραπευτικής πρωτεΐνης απευθείας στην καρδιά. Θα χρειαστούν περαιτέρω έρευνες για την ανάπτυξη της θεραπείας για κλινική χρήση. Διαταραχές στη διακίνηση πρωτεϊνών πιστεύεται ότι συμβάλλουν σε αρρυθμίες πέραν εκείνων που προκαλούνται από την αρρυθμιογόνο μυοκαρδιοπάθεια, και ο Palatinus είναι αισιόδοξος ότι μια παρόμοια στρατηγική θεραπείας θα μπορούσε να είναι χρήσιμη και για αυτές τις παθήσεις. Αν είναι έτσι, αυτό θα μπορούσε μια μέρα να δώσει στους ασθενείς και τους γιατρούς τους μια εναλλακτική λύση στα φάρμακα αποκλεισμού των διαύλων ιόντων που χρησιμοποιούνται σήμερα για τη θεραπεία πολλών αρρυθμιών, τα οποία μπορούν να επιβραδύνουν την καρδιά και να οδηγήσουν ακόμη και σε νέα προβλήματα ρυθμού για ορισμένους ασθενείς.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube
