Επιστημονικά Νέα

Άνοια: Πώς μπορεί να συνδέεται ο χρόνιος πόνος με τη γνωστική έκπτωση;

Άνοια: Πώς μπορεί να συνδέεται ο χρόνιος πόνος με τη γνωστική έκπτωση;

Άνοια: Ο πολυεστιακός χρόνιος πόνος, όπου ο πόνος εμφανίζεται σε πολλαπλές ανατομικές θέσεις, επηρεάζει σχεδόν τους μισούς ασθενείς με χρόνιο πόνο και έχει βρεθεί ότι επιβαρύνει περισσότερο τη συνολική υγεία των ασθενών.

Μια ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον Δρ TU Yiheng από το Ινστιτούτο Ψυχολογίας της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών διαπίστωσε ότι τα άτομα με χρόνιο πόνο σε πολλαπλά μέρη του σώματος είχαν υψηλότερο κίνδυνο άνοιας και παρουσίασαν ευρύτερη και ταχύτερη γνωστική έκπτωση, συμπεριλαμβανομένης της μνήμης. εκτελεστική λειτουργία, μάθηση και προσοχή. Η μελέτη δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στο PNAS στις 20 Φεβρουαρίου.

 

Συνδέεται ο χρόνιος πόνος με το Αλτσχάιμερ;

Ο πολυεστιακός χρόνιος πόνος, όπου ο πόνος εμφανίζεται σε πολλαπλές ανατομικές θέσεις, επηρεάζει σχεδόν τους μισούς ασθενείς με χρόνιο πόνο και έχει βρεθεί ότι επιβαρύνει περισσότερο τη συνολική υγεία των ασθενών. Ωστόσο, δεν έχει γίνει σαφές εάν τα άτομα με χρόνιο πόνο πολλαπλών θέσεων υπέφεραν από επιδεινούμενες νευρογνωστικές ανωμαλίες.

Σε αυτή τη μελέτη, αφού ανέλυσαν τα αρχεία 354.943 ατόμων στην κοόρτη της Biobank του Ηνωμένου Βασιλείου, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος νευρογνωστικής ανωμαλίας αυξανόταν με κάθε επιπλέον σημείο πόνου και μεσολαβούσε από ατροφία στον ιππόκαμπο, το τμήμα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τη μνήμη.

Δεδομένου ότι ο όγκος του ιππόκαμπου μειώνεται με την ηλικία, οι ερευνητές εξίσωσαν το μέγεθος της επίδρασης της ατροφίας του ιππόκαμπου σε ασθενείς με χρόνιο πόνο πολλαπλών θέσεων με την επίδραση της γήρανσης σε υγιείς ανθρώπους με μέση ηλικία τα 60.

«Πολλαπλός χρόνιος πόνος μπορεί να οδηγήσει σε έως και οκτώ χρόνια επιταχυνόμενης γήρανσης του ιππόκαμπου, μια επίδραση που μπορεί να αποτελεί τη βάση μιας σειράς γνωστικών επιβαρύνσεων», δήλωσε ο Δρ TU, αντίστοιχος συγγραφέας της μελέτης.

Η μελέτη παρέχει μια ποσοτική κατανόηση της επίδρασης του χρόνιου πόνου στη γνωστική λειτουργία και τον κίνδυνο άνοιας, θέτοντας μια σημαντική βάση για μελλοντική έρευνα σχετικά με τη σχέση μεταξύ χρόνιου πόνου και γνωστικής εξασθένησης.

Υπογραμμίζει επίσης την υπερβολική επιβάρυνση του χρόνιου πόνου πολλαπλών θέσεων στη γνωστική λειτουργία και τον εγκέφαλο των ασθενών και την ανάγκη αντιμετώπισης της αλληλοεπικαλυπτόμενης φύσης των συνθηκών πόνου τόσο στη βασική έρευνα όσο και στις κλινικές μελέτες.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε Eπίσης:

Ο κίνδυνος άνοιας αυξάνεται εάν ζείτε με χρόνιο πόνο

Η χρόνια παγκρεατίτιδα αντιμετωπίζεται με άμεση χειρουργική επέμβαση

Ο βαθύς διαλογισμός μπορεί να αλλάξει τα μικρόβια του εντέρου για καλύτερη υγεία

Εξατομικευμένη "καθοδήγηση" για καλύτερη φροντίδα του χρόνιου πόνου

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Οι παρατεταμένες ώρες εργασίας μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2

Ώρες εργασίας: Οι άνθρωποι που εργάζονται σε διαφορετικές βάρδιες και παρατείνουν τις ώρες εργασίας τους έχουν γίνει πιο επιρρεπείς στο να αναπτύξουν τύπο 2 διαβήτης λόγω του τρόπου ζωής τους.

Κνησμός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης με τη νόσο του ήπατος;

Κνησμός εγκυμοσύνη: Η μαιευτική χολόσταση επηρεάζει τη φυσιολογική ροή της χολής, ενός πεπτικού υγρού που παράγεται από το ήπαρ, οδηγώντας σε ορμονικές αλλαγές και υπάρχουν υποψίες ότι συγκεκριμένες πρωτεΐνες που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη παίζουν κάποιο ρόλο. 

Μπορούν η βιταμίνη D και τα συμπληρώματα ασβεστίου να οδηγήσουν σε ανεπάρκεια οργάνων;

Γυναίκες καρδιά: Τα συμπληρώματα βιταμίνης D και ασβεστίου χρησιμοποιούνται συνήθως για την υποστήριξη της υγείας των οστών και την πρόληψη καταστάσεων όπως η οστεοπόρωση.

Μελέτη αποκαλύπτει τη σχέση μεταξύ αυτών των λειτουργιών του εγκεφάλου

Νευροεκφυλιστικές Ασθένειες: Νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση (ALS) και ο μετωποκροταφικός λοβιακός εκφυλισμός (FTLD) θέτουν σημαντικές προκλήσεις τόσο για τους ασθενείς όσο και για τους ερευνητές.