Search Icon
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
Επιστημονικά Νέα

Άγχος εγκέφαλος: Η “απενεργοποίηση” συγκεκριμένων εγκεφαλικών κυττάρων προστατεύει από το στρες

Άγχος εγκέφαλος: Η “απενεργοποίηση” συγκεκριμένων εγκεφαλικών κυττάρων προστατεύει από το στρες

Άγχος εγκέφαλος: Η αδρανοποίηση των νευρώνων κλειστού τύπου που ανταποκρίνονται στο στρες μπορεί να χρησιμεύσει ως τουλάχιστον εν μέρει προληπτικό μέτρο για την εμφάνιση συμπεριφοράς που μοιάζει με κατάθλιψη.

Είναι γνωστό ότι η μακροχρόνια έκθεση στο στρες μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα. Ωστόσο, οι ακριβείς μηχανισμοί που στηρίζουν την απόκριση στο στρες έχουν παραμείνει ασαφείς. Οι πρόσφατες εξελίξεις στη μικροσκοπική απεικόνιση από ερευνητές από την Ιαπωνία οδήγησαν στη συναρπαστική ανακάλυψη μιας μικρής ομάδας εγκεφαλικών κυττάρων που ελέγχουν τις αντιδράσεις που προκαλούνται από το στρες. Αυτά τα κύτταρα θα μπορούσαν να είναι το κλειδί για την κατανόηση της προέλευσης των ψυχικών διαταραχών που σχετίζονται με το στρες. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε αυτό το μήνα στο Science Advances, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Οσάκα ανακάλυψαν μια μικρή ομάδα εγκεφαλικών κυττάρων στο claustrum των ποντικών που ελέγχει τις συμπεριφορές άγχους που προκαλούνται από το στρες. Όταν αυτά τα κύτταρα ενεργοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας χημειογενετική τεχνολογία, τα ποντίκια εμφάνισαν συμπεριφορές που σχετίζονται με το άγχος, ενώ η απενεργοποίηση των κυττάρων έκανε τα ποντίκια πιο ανθεκτικά στο χρόνιο στρες.


Μια νέα, πρωτοποριακή τεχνική

Μέχρι πρόσφατα, η αναγνώριση τέτοιων μικρών πληθυσμών κυττάρων χρησιμοποιώντας μια αμερόληπτη και χωρίς υποθέσεις προσέγγιση ήταν πρόκληση λόγω τεχνικών περιορισμών. Τώρα, η πρόσφατη ανάπτυξη της σειριακής μικροσκοπικής τομογραφίας μπλοκ προσώπου (γνωστή ως FAST) από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Οσάκα το κατέστησε δυνατό. Αυτή η τεχνική επέτρεψε στους ερευνητές να εξετάσουν τις αλλαγές στην κυτταρική δραστηριότητα στην ανάλυση ενός μόνο κυττάρου. Είναι ευρέως κατανοητό ότι η επεξεργασία του στρες βασίζεται στην επικοινωνία μεταξύ φλοιωδών και υποφλοιωδών περιοχών του εγκεφάλου. Ωστόσο, ο ακριβής μηχανισμός που κρύβεται πίσω από αυτήν την επικοινωνία είναι αβέβαιος, κάτι που οι ερευνητές στόχευαν να αποκαλύψουν χρησιμοποιώντας αυτήν την τεχνική.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν καθιερωμένα ψυχολογικά ζωικά μοντέλα περιορισμού και άγχους κοινωνικής ήττας για να χαρτογραφήσουν πρότυπα κυτταρικής δραστηριότητας σε ποντίκια που εκτέθηκαν στο στρες. Χρησιμοποιώντας την τεχνική FAST, η ομάδα συνέλεξε εικόνες ολόκληρου του εγκεφάλου ποντικών ελέγχου και ποντικών που εκτέθηκαν σε αυτές τις αγχωτικές συνθήκες. Από τις 22 περιοχές του εγκεφάλου που μελετήθηκαν, το claustrum αναγνωρίστηκε ως μια βασική περιοχή που διαφοροποιεί τους εγκεφάλους με στρες από τους εγκεφάλους που δεν έχουν στρες: “Μια συνδυαστική προσέγγιση που χρησιμοποιεί χαρτογράφηση ενεργοποίησης εγκεφάλου και μηχανική μάθηση έδειξε ότι η ενεργοποίηση claustrum χρησιμεύει ως αξιόπιστος δείκτης έκθεσης σε οξείς στρεσογόνοι παράγοντες”, λένε οι κύριοι συγγραφείς Misaki Niu και Atsushi Kasai.

Σημασία των ευρημάτων

Κυρίως, χειραγωγώντας τη δραστηριότητα αυτών των κυττάρων χρησιμοποιώντας χημειογενετική τεχνολογία, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το claustrum είναι ζωτικής σημασίας για τον έλεγχο των συμπεριφορών που σχετίζονται με το άγχος που προκαλούνται από το στρες. Όταν η δραστηριότητα αυτών των κυττάρων ενισχύθηκε, τα ποντίκια εμφάνισαν ανήσυχες συμπεριφορές. Αυτά θα μπορούσαν στη συνέχεια να αντιστραφούν με την καταστολή της κυτταρικής δραστηριότητας claustrum. “Η αδρανοποίηση των νευρώνων κλειστού τύπου που ανταποκρίνονται στο στρες μπορεί να χρησιμεύσει ως τουλάχιστον εν μέρει προληπτικό μέτρο για την εμφάνιση συμπεριφοράς που μοιάζει με κατάθλιψη και επιπλέον, για την ευαισθησία στο στρες για αύξηση της ανθεκτικότητας στο συναισθηματικό στρες”, εξηγεί ο ανώτερος συγγραφέας Hitoshi Hashimoto. Αυτή η ανακάλυψη ανοίγει νέες ευκαιρίες για τη δραστηριότητα claustrum ως νέο στόχο θεραπείας για καταστάσεις που σχετίζονται με το άγχος και για καλύτερη κατανόηση της αιτίας των διαταραχών που σχετίζονται με το άγχος.

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο κανάλι μας στο YouTube

Διαβάστε Eπίσης:

Πώς γνωρίζει ο εγκέφαλος εάν οι πράξεις μας κάνουν πραγματικά τη διαφορά;

Πώς εκφράζεται η διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή και τι την προκαλεί

Πώς επηρεάζει η πανδημία τον ψυχικό μας κόσμο μακροπρόθεσμα;

Μια πρωτεΐνη του εγκεφάλου συμπεριφέρεται διαφορετικά σε άνδρες και γυναίκες

svg%3E svg%3E
svg%3E
svg%3E
Περισσότερα

Βρέθηκαν τα γονίδια που είναι υπεύθυνα για 5 ψυχιατρικές διαταραχές 

Το BDNF είναι σημαντικό για την ανάπτυξη και επιβίωση των νευρώνων. Μεταλλάξεις ή μεταβολές στην έκφρασή του έχουν συσχετιστεί με καταθλιπτικές διαταραχές και διαταραχές άγχους, επηρεάζοντας την πλαστικότητα του εγκεφάλου και την ικανότητα μάθησης.

Οι εκπληκτικές επιδράσεις της καφεΐνης στον ύπνο 

Η νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε σε επιστημονικό περιοδικό κορυφαίας αξιολόγησης, χρησιμοποίησε μεγάλη δείγματος πληθυσμού και προηγμένη τεχνολογία παρακολούθησης του ύπνου. Διαπιστώθηκε ότι η καφεΐνη, ακόμη και όταν καταναλώνεται αρκετές ώρες πριν τον ύπνο, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητά του.

Ανακαλύφθηκε ο πρώτος εγκεφαλικός βιοδείκτης για την αγχώδη διαταραχή 

Η νέα αυτή ανακάλυψη αφορά την ταυτοποίηση ενός βιοδείκτη στον εγκέφαλο, ο οποίος μπορεί να διακρίνει άτομα με αγχώδη διαταραχή από υγιή άτομα. Χρησιμοποιώντας προηγμένες τεχνικές απεικόνισης, όπως η λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI), ερευνητές ανέλυσαν τη δραστηριότητα συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου, όπως η αμυγδαλή και ο προμετωπιαίος φλοιός.

Εμβολιασμός ή φυσική ανοσία;

Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε σε επιστημονικό περιοδικό συγκρίνοντας την προστασία από εμβολιασμό και φυσική λοίμωξη διαπίστωσε ότι η ανοσία μετά τον εμβολιασμό παρέχει σταθερή και αξιόπιστη προστασία, η οποία συχνά υπερβαίνει αυτήν που αποκτάται μέσω φυσικής λοίμωξης.

Οι σοβαρότερες μορφές Covid-19 συνδέονται με γενετική προδιάθεση;

Οι ερευνητές τονίζουν ότι η γενετική προδιάθεση δεν αποτελεί τον μοναδικό παράγοντα κινδύνου. Περιβαλλοντικοί παράγοντες, η ηλικία, η ύπαρξη υποκείμενων νοσημάτων και ο τρόπος ζωής επίσης παίζουν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της νόσου.

Close Icon