Το βραχύ διάστημα που μεσολαβεί από τη μία εγκυμοσύνη στη δεύτερη, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύεται στο τεύχος Φεβρουαρίου του Obstetrics & Gynecology.
Η Jaana Männistö, MD, από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Oulu στη Φινλανδία, και οι συνεργάτες της πραγματοποίησαν μια μελέτη επί 19.894 γυναικών που υποβλήθηκαν σε διακοπή κύησης μεταξύ 2000 και 2009 και των οποίων η επόμενη μονήρης κύηση κατέληξε σε τοκετό . Οι συγγραφείς κατηγοριοποίησαν τις γυναίκες σε πέντε ομάδες με βάση το χρονικό διάστημα μεταξύ της διακοπής της κύησης και την επακόλουθη σύλληψη: λιγότερο από έξι μήνες, περισσότερο από έξι αλλά λιγότερο από 12 μήνες, περισσότερο από 12 έως λιγότερο από 18 μήνες, 18 έως λιγότερο 24 μήνες (που θεωρήθηκε ομάδα αναφοράς) και 24 μήνες ή περισσότερο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ποσοστό πρόωρου τοκετού διέφεραν σημαντικά μεταξύ της ομάδας με διάστημα μεταξύ κυήσεων λιγότερο από έξι μήνες και της ομάδα αναφοράς μεταξύ 18 έως 24 μήνες (5,6% έναντι 4,0%, P = 0,008). Ένα διάστημα μεταξύ κυήσεων λιγότερο από έξι μήνες συσχετίστηκε με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού μετά από προσαρμογή για εννέα παράγοντες που περιέλαβαν το συνολικό πλήθος κυήσεων, τον πριν από την κύηση δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ, που υπολογίζεται ως βάρος (Kg) / [ύψος (m)] 2), τη συγκατοίκηση, τον τύπο της κατοικίας, την κοινωνικοοικονομική κατάσταση, την ηλικία της μητέρας, το κάπνισμα, το είδος της διακοπής της κύησης, και την ηλικία κύησης κατά τη διακοπή της, επειδή οι παράγοντες αυτοί είναι γνωστό ότι δυνητικά συνδέονται με αρνητική έκβαση της εγκυμοσύνης. Η ανάλυση κατέδειξε σημαντικές διαφορές βασικής γραμμής. (προσαρμοσμένη αναλογία πιθανοτήτων, 1,35, 95% διάστημα εμπιστοσύνης, 1,02 – 1,77). Δεν παρατηρήθηκαν συσχετίσεις για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μεταξύ κυήσεων.
Οι γυναίκες που υποβάλλονται σε διακοπή της κύησης είναι κυρίως νέες και συχνά της διακοπής ακολουθεί κύηση. Είναι προφανής η ανάγκη για έρευνα σχετικά με τους κινδύνους που σχετίζονται με το διάστημα μεταξύ κυήσεων μετά διακοπή κύησης. Οι τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας προτείνουν ένα διάστημα μεταξύ κυήσεων τουλάχιστον 6 μήνες μετά από μια αποβολή ή διακοπή κύησης. Στο παρελθόν είχε υποτεθεί ότι νεκρωτικός φθαρτός διατηρείται στη μήτρα μετά από διακοπή κύησης και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μειωμένη μητροπλακουντιακή-εμβρυϊκή ροή αίματος στην επόμενη εγκυμοσύνη και να επηρεασθεί ο κίνδυνος ελλειποβαρών νεογνών – κάτι τέτοιο δεν διαπιστώθηκε στην παρούσα μελέτη. «Τα στοιχεία αυτά υπογραμμίζουν την ανάγκη για την άμεση έναρξη αποτελεσματικής αντισύλληψης μετά τη διακοπή κύησης και θα επιτρέψει την παροχή συμβουλών στον ασθενή για το βέλτιστο χρονικό διάστημα για σύλληψη» γράφουν οι συγγραφείς.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
