Η διατροφή που ενδείκνυται για το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (ΣΠΩ)

Το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (ΣΠΩ) αποτελεί μία από τις πιο συνηθισμένες ορμονικές παθήσεις των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας. Υπολογίζεται ότι μόνο το 5% του συνολικού πληθυσμού εμφανίζουν το ΣΠΩ ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός μια παρεμφερής μορφή του ΣΠΩ.

Σχετικές πληροφορίες δίνει στο www.Life2day.gr η Έλενα Περλεπέ Κλινική Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, ΒSc Επιστημονική Διευθύντρια Λόγω Διατροφής Λαμίας Ιδρυτικό Μέλος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας.

Το ΣΠΩ διαταράσσει την ισορροπία των ορμονών που ρυθμίζουν την ωορρηξία. Στις γυναίκες με ΣΠΩ, οι ορμόνες της αναπαραγωγής όπως η τεστοστερόνη, τα οιστρογόνα και η ωχρινοποιητική ορμόνη, παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, Πιο συγκεκριμένα, θα μπορούσαμε να πούμε πως μία γυναίκα με πολυκυστικές ωοθήκες στην ουσία έχει να αντιμετωπίσει 3 νοσηρές καταστάσεις :

1) Την εμφάνιση των κυστών στις ωοθήκες

2) Την υπερανδρογοναιμία, δηλαδή αυξημένη παραγωγή ανδρικών ορμονών,

3) Την ινσουλινοαντίσταση.

Όταν δύο ή περισσότερες από τις τρεις προαναφερόμενες παραμέτρους συνυπάρχουν, τότε μιλάμε για την εκδήλωση του συνδρόμου.

Τα βασικά συμπτώματα της ασθένειας είναι :

• Ο άστατος κύκλος
• Η αυξημένη τριχοφυΐα σε πρόσωπο και σώμα
• Η λέπτυνση των μαλλιών
• Η ακμή
• Η ανδρικού τύπου παχυσαρκία
• Η δυσανεξία στους υδατάνθρακες
• Η δυσκολία στην απώλεια βάρους ή ακόμα και η αύξηση βάρους
• Η αυξημένη εναπόθεση κοιλιακού λίπους (κοιλιακή παχυσαρκία)
• Τα προβλήματα γονιμότητας

Ακόμη, μπορεί μελλοντικά να εκδηλωθούν σακχαρώδης διαβήτης (λόγω της ινσουλινοαντίστασης), υπέρταση, υπερλιπιδαιμίες, καρδιοπάθειες, καρκίνος του ενδομητρίου κ.ά.

Βασικοί στόχοι της διαιτητικής αντιμετώπισης αποτελούν η βελτίωση της ινσουλινοαντίστασης και η αποτροπή της περαιτέρω αύξησης του σωματικού βάρους. Για την επίτευξη αυτών των στόχων κρίνονται απαραίτητες οι διατροφικές αλλαγές, καθώς, και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής.

Το διατροφικό σχήμα που ενδείκνυται είναι όμοιο με εκείνο του Σακχαρώδη Διαβήτη (λόγω ινσουλινοαντίστασης). Πιο συγκεκριμένα απαιτείται :

• Περιορισμός της ολικής κατανάλωσης των υδατανθράκων, τόσο μέσα στο σύνολο της ημέρας, όσο και σε κάθε γεύμα ξεχωριστά.
• Κατανάλωση υδατανθράκων χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη που είναι πλούσιοι σε φυτικές ίνες (ψωμί πολύσπορο, cream crackers και κριτσίνια σίκαλης, σαλάτες, λαχανικά, ζυμαρικά και δημητριακά ολικής αλέσεως, καστανό μη αποφλοιωμένο ρύζι).
• Περιορισμός της ζάχαρης και των προϊόντων στα οποία προστίθεται. Προτίμηση καστανής ζάχαρης ή γλυκαντικών ουσιών όπως η στέβια.
• Περιορισμός των ζωικών λιπαρών, όπως το βούτυρο, η κρέμα γάλακτος, το μαγειρικό λίπος, ή πέτσα των πουλερικών.
• Περιορισμός των τηγανιτών και επεξεργασμένων τροφών.
• Περιορισμός της κατανάλωσης αλατιού και ενίσχυση του γεύματος με μπαχαρικά.
• Η προτίμηση των φυτικών λιπαρών όπως το ελαιόλαδο.
• Αυξημένη κατανάλωση λιπαρών ψαριών και θαλασσινών (πλούσιες πηγές ω-3 και ω-6 λιπαρών οξέων).
• Αυξημένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών.
• Επαρκής ενυδάτωση του οργανισμού (8-10 υγρών/ημέρα).
• Αυξημένη κατανάλωση πράσινου τσαγιού με διπλάσια περιεκτικότητα σε κατεχίνες ή βιολογικό ρόφημα (πράσινο, κόκκινο και μαύρο τσάι, κρόκο κοζάνης).
• Κατανάλωση καθημερινά 2 φλιτζανιών καφέ (στιγμιαίου ή ελληνικού). Ενισχύει την αντιοξειδωτική πρόσληψη και συντελεί στη λιποδιάλυση.
• Εναλλαγή αερόβιας άσκησης με αναερόβια.

Γιατί μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων μπορεί να μην βοηθήσει όλους να χάσουν βάρος;

Η καλύτερη ημέρα για να γιορτάσουμε το Ρούμι!