Η κολπική μαρμαρυγή (Atrial fibrillation, AF ή A-fib) ανήκει στις υπερκοιλιακές αρρυθμίες και είναι η πιο συχνή αρρυθμία της καρδιάς παγκοσμίως. Η γήρανση του πληθυσμού στην Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική την κάνουν ιδιαίτερα συχνή ιδιαίτερα σε ηλικίες άνω των 60 ετών.
Το ποσοστό εμφάνισης στους κατοίκους της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής άγγιζε, το 2014, το 3% του πληθυσμού κι ενώ το 2005 ήταν μόλις 0,4 έως 1%. Κατά 60% κολπική μαρμαρυγή αφορά άνδρες και 40% γυναίκες. Κάτω των 50 ετών το ποσοστό εμφάνισης της κολπικής μαρμαρυγής είναι μόλις 0,14%. Μεταξύ 60-70 ετών αυξάνεται σε 4% και πάνω από 80 ετών εμφανίζεται κατά 14%. Το 1990 είχαν καταγραφεί 29.000 θάνατοι από κολπική μαρμαρυγή και το 2013 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 112.000 θανάτους. Υπολογίζεται ότι περίπου 150.000 Έλληνες πάσχουν από κολπική μαρμαρυγή. Η συχνότητα της αυξάνεται καθώς ο πληθυσμός της χώρας γερνάει.
Η κολπική μαρμαρυγή δεν είναι αυτοτελής πάθηση. Στην κολπική μαρμαρυγή οι δύο κόλποι της καρδιάς ουσιαστικά δεν συστέλλονται για να προωθήσουν το αίμα προς τις κοιλίες. Η προώθηση του αίματος γίνεται μηχανικά λόγω διαφοράς πιέσεως μεταξύ κόλπων και κοιλιών. Αυτό συμβαίνει γιατί οι κόλποι δεν διεγείρονται σωστά ηλεκτρικά. Διεγείρονται άναρχα, γιατί καταργείται η φυσική ηλεκτρική διέγερση, από διάφορα ηλεκτρικά βραχυκυκλώματα τα οποία αναδύονται και επικρατούν. Οι λόγοι που συμβαίνουν όλα αυτά είναι πάρα πολλοί. Kάθε καρδιακή ή πνευμονική πάθηση που μπορεί να αυξήσει αισθητά τις πιέσεις μέσα στους κόλπους μπορεί να οδηγήσει σε κολπική μαρμαρυγή.
Σε αντιδιαστολή υπάρχει μια άλλη κατηγορία κολπικής μαρμαρυγής όπου οι κόλποι είναι φυσιολογικοί, οι πιέσεις μέσα στους κόλπους παραμένουν φυσιολογικές όμως αναπτύσσονται ηλεκτρικές εστίες μέσα στους κόλπους ή μέσα στις πνευμονικές φλέβες που τελικά δημιουργούν ηλεκτρικά κυκλώματα που καταργούν τον φυσιολογικό ηλεκτρικό ρυθμό της καρδιάς. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν και οι περιπτώσεις όπου η κολπική μαρμαρυγή προκαλείται από γονιδιακή διαταραχή δηλαδή από γονίδια που εποπτεύουν την λειτουργία ειδικών πρωτεϊνών μέσα στα μυοκαρδιακά κύτταρα του κόλπου.
Η κολπική μαρμαρυγή δεν είναι και τόσο αθώα όσο θα ήθέλαν να πιστεύουν οι καρδιολόγοι την δεκαετία του 80 και ίσως και του 90. Έχει βρεθεί ότι διπλασιάζει τον κίνδυνο θανάτου ανεξαρτήτως λόγου, διπλασιάζει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, πενταπλασιάζει την πιθανότητα νοσηλείας ενώ επταπλασιάζει τον κίνδυνο αγγειακού εκγκεφαλικού επεισοδίου.
Η κλινική εικόνα διαφέρει από ασθενή σε ασθενή και μπορεί να είναι εντελώς ασυμπτωματική (σε ηλικιωμένους συνήθως) έως αίσθημα παλμών (συνηθέστερα), δύσπνοια, αδυναμία, αίσθημα ζάλης. Η θεραπεία περιλαμβάνει σε πρώτη φάση φαρμακευτική αντιμετώπιση σε συνάρτηση με τυχόν άλλα καρδιακά προβλήματα ή νόσους του ασθενούς, ενώ σε δεύτερη φάση σε μη ανταπόκριση κυρίως στην θεραπεία σε επεμβατικές νέες τεχνικές με όλο και πιο καλά αποτελέσματα.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις για την υγεία από την Ελλάδα και τον ΚόσμοΑκολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
