Φαρμακεία:Υπόγειες μεθοδεύσεις για το ιδιοκτησιακό

 Ανίερο και απροσδόκητο παρασκήνιο υπάρχει στο χώρο της Υγείας και αφορά στο ιδιοκτησιακό καθεστώς αλλά και το ωράριο λειτουργίας των Φαρμακείων. 

Της Νικολέτας Ντάμπου

Στο θέμα των Φαρμακείων με αφορμή τις αλλαγές που προβλέπονται στη μελέτη του “Έκθεση ΟΟΣΑ” φαίνεται να κινείται υπογείως κάτι πολύ ύποπτο και από απροσδόκητη κατεύθυνση. Μία από τις αλλαγές που προτείνονται στην παραπάνω έκθεση είναι του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των Φαρμακείων.

Σήμερα στην Ελλάδα αλλά και στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης η ιδιοκτησία των Φαρμακείων βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια ανεξάρτητων φαρμακοποιών για δύο λόγους:

α) Η υποχρεωτική αυτοπρόσωπη παρουσία του φαρμακοποιού μέσα στο Φαρμακείο, ώστε να εξυπηρετεί ο ίδιος τους ασθενείς ή να επιβλέπει αυτοπροσώπως τους υπαλλήλους του όταν τους εξυπηρετούν, για να διασφαλιστεί η επιστημονική επάρκεια στην παροχή της φαρμακοθεραπείας.

β) Η απεριόριστη ευθύνη του φαρμακοποιού-ιδιοκτήτη στην άσκηση των καθηκόντων του. Όλα τα Φαρμακεία είναι προσωπικές επιχειρήσεις (Ομόρρυθμες ή Ετερόρρυθμες), δηλαδή οι ιδιοκτήτες τους είναι υπόλογοι απέναντι στο Νόμο μέχρι και την ατομική ελευθερία τους και την προσωπική περιουσία τους στο σύνολό της, σε αντίθεση πχ. με τις Ανώνυμες Εταιρείες ή τις Εταιρείες Περιορισμένης Ευθύνης (Α.Ε.-Ε.Π.Ε., Κεφαλαιουχικές Εταιρείες) που δεν είναι. Αυτό διασφαλίζει ότι ο φαρμακοποιός-ιδιοκτήτης θα ασκήσει με αυξημένη υπευθυνότητα και προσοχή το λειτούργημά του. Αυτή η πρόβλεψη σημαίνει ότι σε ένα Φαρμακείο τίποτα περισσότερο από το μειοψηφικό 49% του Φαρμακείου δεν μπορεί να ανήκει σε άτομο που δεν είναι ο ίδιος ο κάτοχος της άδειας του Φαρμακείου, ούτε καν σε άλλο συνάδελφό του.

Το 2009 το Ανώτατο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων) εξέδωσε 3 Τελεσίδικες Ιστορικές Αποφάσεις (C-531/06, C-171-172/07) σύμφωνα με τις οποίες η ιδιοκτησία και η διαχείριση των Φαρμακείων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια φαρμακοποιών που χαίρουν αληθινής επαγγελματικής ελευθερίας αλλά και απεριόριστης ευθύνης. Με άλλα λόγια, η πρόταση που διατυπώνεται στη “Έκθεση ΟΟΣΑ” είναι αντίθετη στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και σε Αποφάσεις Ανωτάτου Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Κάτι που a-priori την καθιστά άκυρη ούτως ή άλλως.

Το θέμα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των Φαρμακείων, σύμφωνα με επίσημες δηλώσεις του νυν Υπουργού Υγείας, σε συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό της χώρας, αποτελεί φυσικά “κόκκινη γραμμή” για την Κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα. Αλλά ακόμα και η ίδια η Τρόικα δεν φαίνεται να πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση καθώς πληροφορίες του www.Life2day.gr αναφέρουν ότι από τα τρία μέλη της μόνο ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ φαίνεται ότι πιέζει προς αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των Φαρμακείων, με τα άλλα δύο μέλη (Ε.Ε. και Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) να έχουν διαχωρίσει τη θέση τους στο θέμα και να μην θέτουν θέμα αλλαγής ιδιοκτησιακού καθεστώτος Φαρμακείων.

Μόλις όμως προχθές διέρρευσαν ανεπίσημες πληροφορίες που φέρονται να υποστηρίζουν ότι αιφνιδιαστικά η Κυβέρνηση μελετά αυτοβούλως, και χωρίς κάποια επίσημη έξωθεν πίεση,σενάρια για εναλλακτικές προτάσεις στο θέμα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των Φαρμακείων.

Το πρώτο σενάριο αναφέρει την πρόβλεψη ένας φαρμακοποιός να μπορεί να είναι ιδιοκτήτης σε πάνω από ένα Φαρμακεία, πχ. άλλα 2 ή 3, το λεγόμενο και “Γερμανικό Μοντέλο” (πρόταση που όμως ενέχει κινδύνους για τη Δημόσια υγεία καθώς καταργεί την υποχρέωση αυτοπρόσωπης παρουσίας του φαρμακοποιού, δηλαδή το ένα από τα δύο θεμέλια του γιατί τα Φαρμακεία πρέπει να ανήκουν αποκλειστικά σε φαρμακοποιούς).

Το δεύτερο σενάριο, αφορά σε μία δεύτερη εναλλακτική πρόταση, που προβλέπει την κατάργηση της πρόβλεψης του να κατέχει ο αδειούχος φαρμακοποιός το πλειοψηφικό 51% της ιδιοκτησίας του Φαρμακείου και αυτό να μετατραπεί σε 50-50% ή σε μικρότερα ποσοστά που κανένα δεν θα είναι 51% (πρόταση που επίσης ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τη Δημόσια Υγεία καθώς καταργεί την απεριόριστη ευθύνη του φαρμακοποιού, άρα και το δεύτερο θεμέλιο της φιλοσοφίας του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των Φαρμακείων). Η δεύτερη αυτή πρόταση συμπληρώνεται από την πρόβλεψη οι μεριδιούχοι της ιδιοκτησίας του Φαρμακείου να είναι φαρμακοποιοί, κάτι όμως που σε τέτοια περίπτωση είναι πλέον αδιάφορο.

Στην ουσία, αν η Κυβέρνηση επιχειρήσει να προτείνει τέτοιου είδους σενάρια αλλοιώνει την ταυτότητα του φαρμακοποιού και του Φαρμακείου, μετατρέπει επισήμως τον φαρμακοποιό από επιστήμονα υγείας σε επιχειρηματία, και καταργεί πλαγίως το ιδιοκτησιακό καθεστώς των Φαρμακείων με όσες υγειονομικές ή νομικές επιπλοκές σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο αυτό συνεπάγεται για την ίδια και σε βάρος των ασθενών.

Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι η μεθόδευση αυτή προωθείται υπογείως από κάποιους φαρμακοποιούς ερήμην των υπολοίπων. Μεθοδεύεται να επανασχεδιαστεί εκ βάθρων η Φαρμακευτική Νομοθεσία με σκοπό να επιτρέψει σε πλούσιους φαρμακοποιούς, είτε ιδιοκτήτες Φαρμακείων είτε φαρμακαποθηκών, να ιδρύσουν δικές τους αλυσίδες Φαρμακείων εξαγοράζοντας σε εξευτελιστική τιμή Φαρμακεία συναδέλφων τους που έχουν πληγεί από την κρίση. Παράλληλα, χρειάζονται τον κλάδο σε “αγωνιστικές κινητοποιήσεις” ώστε να διευκολυνθούν την εφαρμογή του σχεδίου τους αφήνοντας έξω από αυτό επενδυτές εκτός κλάδου, δηλαδή να ακυρωθούν οι εξίσου ανίερες προτάσεις του ΔΝΤ.

Ωράριο λειτουργίας των Φαρμακείων

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και μία άλλη ύποπτη πρόταση που, σύμφωνα με πληροφορίες του www.Life2day.gr, φαίνεται να κυκλοφορεί τον τελευταίο καιρό στους διαδρόμους του Υπουργείου Υγείας για το ωράριο λειτουργίας των Φαρμακείων, πρόταση που προβλέπει υποχρεωτική λειτουργία άνω των 48 ωρών εβδομαδιαίως (το ανώτατο όριο σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Οδηγία περί ωραρίου Dir. 2003/88), αλλά με τις 45 ώρες να είναι υποχρεωτικές και ταυτόχρονα όχι αυτές με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα σε κόσμο, με άλλες 6 ώρες να είναι προαιρετικές, αλλά καθώς οι πρώτες 48 ώρες θα έχουν ήδη καλυφθεί να μπορούν αυτές τις 6 επιπλέον να τις ακολουθήσουν μόνο τα ελάχιστα μεγάλα και κεντρικά Φαρμακεία και κανένα άλλο από τη συντριπτική πλειοψηφία των Φαρμακείων που εξυπηρετούν τις γειτονιές και την περιφέρεια.

Αυτή η πρόταση, που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των λίγων μεγάλων Φαρμακείων σε βάρος των πολλών μικρών, οι φήμες λένε ότι θα επιχειρηθεί να έρθει προς ψήφιση σύντομα ενταγμένη μέσα σε Νομοσχέδιο.Φαίνεται λοιπόν ότι, αν τελικά οι παραπάνω πληροφορίες επιβεβαιωθούν κι επίσημα, “κάτι σάπιο” συμβαίνει στο θέμα των Φαρμακείων, με θύματα τη ραχοκοκκαλιά των Φαρμακείων της χώρας και τον Έλληνα ασθενή.

Αν τέτοιου είδους σενάρια ευσταθούν, τότε θα μιλάμε για μία ιδιότυπη “αμερικανοποίηση” του Φαρμακευτικού Μοντέλου της χώρας, με μπίζνεσμεν προνομιακά και αποκλειστικά κάποιους μεγαλοφαρμακοποιούς και “υποψήφιους υπαλλήλους” τους υπόλοιπους συναδέλφους τους, σε μία στρεβλή αγορά όπου η ισχύς του χρήματος πλέον θα έχει τον πρώτο λόγο ακόμα και από τη διασπορά υπέρ της πρόσβασης του ασθενούς αλλά και της διασφάλισης της Δημόσιας Υγείας μέσω υψηλών υπηρεσιών ανεξάρτητων και υπεύθυνων φαρμακοποιών.

Και φυσικά, σε ένα τέτοιο απευκταίο σενάριο είναι εύλογο να “μυρίσουν ψητό” με τη σειρά τους και διάφοροι επενδυτές εκτός κλάδου φαρμακοποιών και να αξιώσουν και αυτοί λογικά στη συνέχεια ισότιμες ευκαιρίες στις “μπίζνες Φαρμακείων” που πάνε να στηθούν υπογείως στη χώρα μας.

Να σημειώσουμε, ότι τέτοιου είδους «κόλπα για ολίγους» δεν εφαρμόζονται πουθενά στην Ευρώπη, ούτε καν σε χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, και είναι εξαιρετικά ανησυχητικό που φέρεται η χώρα μας να αποτελεί και εδώ το πειραματόζωο με σχεδιαστές όμως του πειράματος άτομα της ντόπιας ελίτ, σε ένα θέατρο διαπλοκής και παρασκηνίου που μόνο ντροπή και θυμηδία μπορεί να προκαλέσει.”

Οι φαρμακοποιοί αντίθετοι στην άρση απαγόρευσης  εξαγωγών φαρμάκων και εμβολίων

ΠΦΣ: Το φορολογικό σύστημα στη χώρα μας χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση