Λοίμωξη από δάγκειο δεν αυξάνει τη σοβαρότητα της νόσου Ζήκα

Τα άτομα που έχουν μολυνθεί από τον ιό Ζήκα μετά από λοίμωξη από δάγκειο πυρετό δεν φαίνεται να είναι πιο σοβαρά ασθενείς συγκριτικά με ασθενείς που πάσχουν μόνον από λοίμωξη με Ζήκα. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας μελέτης που μόλις δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό Clinical Infectious Diseases .

Η μελέτη περιελάμβανε 65 άτομα που ζουν μέσα και γύρω από το São José do Rio Preto (στην επαρχία του Σάο Πάολο, Βραζιλία), όπου η λοίμωξη από δάγκειο είναι ενδημική και όπου επίσης υπήρξε μια ιδιαίτερα ταχεία έξαρση λοίμωξης από τον ιό Ζήκα κατά την επιδημία του 2016.

Η μελέτη είναι η πρώτη που δείχνει ότι η προηγηθείσα λοίμωξη από δάγκειο πυρετό σε άτομα που έχουν μολυνθεί από τον Ζήκα δεν οδηγεί απαραιτήτως σε βαρύτερη νόσο. Προηγούμενη πειραματική έρευνα η οποία χρησιμοποίησε μόνον κύτταρα ή/και τρωκτικά ως πειραματόζωα πρότεινε ότι η προηγηθείσα μόλυνση του δάγκειου πυρετού θα ενίσχυε τη νόσο Ζήκα, διευκολύνοντας την αναπαραγωγή του ιού.

Ορισμένοι ιατροί και ιολόγοι υποψιάζονταν ότι αυτή η πιθανή ενίσχυση του ιού θα μπορούσε να εξηγήσει τη συγκέντρωση περιπτώσεων μικροκεφαλίας σχετιζόμενων με τον Ζήκα στα βορειοανατολικά της Βραζιλίας, όπου ο δάγκειος είναι πιο διαδεδομένος από ό, τι σε άλλες περιοχές της χώρας. “Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι αυτή η επιδείνωση δεν συμβαίνει ή συμβαίνει πολύ σπάνια και δεν κατέστη δυνατό να ανιχνευθεί από την μελέτη μας”, δήλωσε ο βιολόγος Maurício Lacerda Nogueira, καθηγητής στη Ιατρική Σχολή του São José do Rio Preto (FAMERP) και κύριος ερευνητής για τη μελέτη.

Η μελέτη διεξήχθη σε συνεργασία με ερευνητές από τα αμερικανικά εθνικά ιδρύματα υγείας και τρεις άλλους φορείς στο κράτος του Σάο Πάολο: το κρατικό πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο (UNESP), το Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο (USP) και το Ινστιτούτο Butantan. Κατά τη διάρκεια της περιόδου όπου η επιδημία Zika ήταν πιο έντονη, μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουλίου 2016, η ομάδα του Nogueira συνέλεξε δείγματα αίματος από 65 άτομα που έπασχαν από πυρετό και εμφάνιζαν συμπτώματα δαγκείου ή Ζήκα (είναι παρόμοια και εύκολα συγχέονται) στη μονάδα αναφοράς στο Νοσοκομείο του São José do Rio Preto, ενός κέντρου υγειονομικής περίθαλψης για το βόρειο και το βορειοδυτικό Σάο Πάολο.

Η ανάλυση του ιικού γενετικού υλικού που βρέθηκε σε αυτά τα δείγματα αίματος έδειξε ότι 45 ασθενείς είχαν μολυνθεί από Ζήκα και 20 από δάγκειο. Οι εξετάσεις έδειξαν επίσης ότι το 78% αυτών με τον Ζήκα (35 άτομα) και το 70% των ατόμων με δάγκειο πυρετό είχαν μολυνθεί προηγουμένως από τον ιό του δαγκείου .

Λίγο μετά την εμφάνιση της επιδημίας Ζήκα, άρχισε να υπάρχει υποψία ότι η προηγούμενη μόλυνση από δάγκειο θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο σοβαρές κλινικές εκδηλώσεις του Ζήκα, παρόμοιες με εκείνες του αιμοραγικού πυρετού του δαγκείου, όπως η υποδόρια αιμορραγία, ή η καταπληξία σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις. Περίπου το 90% των ασθενών με αιμορραγικό πυρετό από δάγκειο είχαν προηγηθείσα λοίμωξη από δάγκειο πυρετό και είχαν μολυνθεί από διαφορετικό υπότυπο (υπάρχουν τέσσερις υποτύποι του ιού του δάγκειου πυρετού).

Το πρόβλημα είναι ότι τα αντισώματα που παράγονται από το ανοσοποιητικό σύστημα έναντι ενός υποτύπου δεν εξουδετερώνουν πάντοτε αποτελεσματικά τους άλλους υποτύπους, οδηγώντας μόνο σε μερική ανοσία. Σύμφωνα με μια υπόθεση η ατελής ανοσοποίηση φαίνεται να βοηθά επίσης τον ιό Ζήκα να εισέλθει στα κύτταρα του αμυντικού συστήματος, όπου αναπαράγεται, αυξάνοντας τον αριθμό των αντιγράφων του ίδιου στον οργανισμό και εντείνοντας τη σοβαρότητα της λοίμωξης. Το 2016, έρευνα έδειξε για πρώτη φορά ότι τα αντισώματα κατά του ιού του δαγκείου προστατεύουν επίσης τα άτομα από τον ιό Ζήκα αλλά δεν τα εξουδετερώνουν εντελώς. Τον Μάρτιο του 2017, Αμερικανοί ερευνητές θεώρησαν ότι η ατελής ανοσοποίηση εξηγεί τον πολλαπλασιασμό του Zήκα σε μια μελέτη που χρησιμοποίησε ποντίκια με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Εάν η προγενέστερη μόλυνση του δάγκειου πυρετού διευκόλυνε τον πολλαπλασιασμό του Ζήκα, ο αριθμός των αντιγράφων του ιού θα έπρεπε να ήταν πολύ μεγαλύτερος, αλλά οι ερευνητές δεν βρήκαν διαφορές. Συνεπώς, η μελέτη που μόλις δημοσιεύθηκε υποδηλώνει ότι αυτά που ισχύουν για τα κύτταρα που καλλιεργούνται in vitro και τα πειραματόζωα δεν ισχύουν απαραίτητα για τον άνθρωπο.

Σταδιακή γνωστική εξασθένηση σε ενήλικες με τρέμουλο στα χέρια

Η μικροχλωρίδα του εντέρου δρα σαν βοηθητικό ήπαρ