Συνέντευξη στην Νικολέτα Ντάμπου
Για τον Γολγοθά που βιώνουν καθημερινά οι εκπαιδευτικοί που πάσχουν από Πολλαπλή Σκλήρυνση οι οποίοι αναγκάζονται να εργάζονται μακριά από τον τόπο κατοικίας τους αλλά και για το μείζον ζήτημα που έχει προκύψει με την πιστοποίηση της αναπηρίας τους, προκειμένου να λαμβάνουν αδιάκοπα τη σύνταξή τους αλλά και για όλα τα φλέγοντα ζητήματα του κλάδου μιλά αποκλειστικά στοwww.healthweb.gr η Πρόεδρος του Συλλόγου Ατόμων με Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΣΑμΣΚΠ), κα Βασιλική Μαράκα.
Κυρία Μαράκα , ας ξεκινήσουμε την συζήτηση μας από τον Γολγοθά που ζουν οι εκπαιδευτικοί που πάσχουν από Πολλαπλή Σκλήρυνση . Τι ακριβώς έχει αλλάξει βάση του νέου νομοσχέδιου ;
Τέλη Δεκεμβρίου 2018 , δεχθήκαμε πλήθος μηνυμάτων και τηλεφωνημάτων από πάσχοντες εκπαιδευτικούς από όλη την Ελλάδα καθώς είχε μπει σε δημόσια διαβούλευση το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας για τις προσλήψεις Εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια και την Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η ΠΟΑμΣΚΠ, η οποία συμμετείχε με τις προτάσεις της στη δημόσια διαβούλευση για το νομοσχέδιο, απέστειλε επιστολή στο Υπουργείο Παιδείας με τις θέσεις της και εξέδωσε Δελτίο Τύπου για να δημοσιοποιήσει την δυσαρέσκειά της για την αντιμετώπιση των πασχόντων εκπαιδευτικών.
Ως παρένθεση να αναφέρουμε εδώ πως η ΕΣΑμεΑ (που είναι το τριτοβάθμιο Συνδικαλιστικό όργανο όπου υπαγόμαστε), είχε εκδώσει Δ.Τ. στις 27/12/2018 χαρακτηρίζοντας το νομοσχέδιο “ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ” και είχε συναντήσεις για το ζήτημα τόσο με τον Υπουργό κ. Γαβρόγλου όπου υπέβαλλε τις προτάσεις σας για τις βελτιώσεις επί του νομοσχεδίου, την Υφυπουργό κ. Τζούφη αλλά και στην Βουλή (πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου) με κάποιες από τις προτάσεις της να γίνονται αποδεκτές.
Τι αναφέρει το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε ;
Συγκεκριμένα το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε αναφέρει τα εξής : Β. Εκπαιδευτική προϋπηρεσία:
- 120 μονάδες κατ’ ανώτατο όριο: μία μονάδα ανά μήνα πραγματικής εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας έως κατ’ ανώτατο όριο 120 μήνες.
Αυτό σημαίνει πως η υπόλοιπη προϋπηρεσία αναπληρωτών εκπαιδευτικών πάει στον κάλαθο των αχρήστων.
Γ. Κοινωνικά κριτήρια:
- Τρεις μονάδες για κάθε τέκνο ανήλικο για το οποίο ο υποψήφιος έχει τη γονική μέριμνα και επιμέλεια ή άγαμο και δεν έχει συμπληρώσει το 23ο έτος της ηλικίας ή σπουδάζει σε ΑΕΙ στην Ελλάδα ή σε ομοταγές ίδρυμα στο εξωτερικό ή εκπληρώνει τη στρατιωτική του υποχρέωση και δεν έχει συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας του.
- Αναπηρία 50% και άνω του υποψηφίου ή του/της συζύγου, εφόσον ο έγγαμος βίος έχει διαρκέσει τουλάχιστον δέκα έτη ή τέκνου: το γινόμενο των μονάδων το οποίο προκύπτει από τον πολλαπλασιασμό του ποσοστού αναπηρίας με συντελεστή τεσσάρων δεκάτων (0,4) της μονάδας. Η αναπηρία του υποψηφίου μοριοδοτείται εφόσον δεν οφείλεται κατά κανένα ποσοστό σε ψυχικές παθήσεις.
Πάγιο αίτημα της ΠΟΑμΣΚΠ είναι να προτάσσονται οι εκπαιδευτικοί με Πολλαπλή Σκλήρυνση στις προσλήψεις αναπληρωτών, σε διορισμούς, μεταθέσεις, αποσπάσεις και τοποθετήσεις (όπως όριζε ο νόμος 3194/03).
Η πολιτεία επιλεγεί τους εκπαιδευτικούς με ΣΚΠ που έχουν αναπηρία από 50-% και επάνω . Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό;
Υποστηρίζουμε πως η μοριοδότηση των εκπαιδευτικών με ΣΚΠ δεν θα πρέπει να γίνεται ανάλογα με το ποσοστό αναπηρίας τους, αλλά τα μόρια που αφορούν τα κοινωνικά κριτήρια να δίνονται εξ ολοκλήρου με την απόδειξη της χρόνιας πάθησης ή κατάστασης αναπηρίας (βεβαίωση από ΚΕΠΑ ή Ανώτατη Υγειονομική Επιτροπή).
Φυσικά, θα πρέπει να δίνεται προτεραιότητα στην εξέταση και στην έκδοση αποτελεσμάτων από τις επιτροπές ΚΕΠΑ στα άτομα που επιθυμούν να υποβάλουν αίτημα για διορισμό στην εκπαίδευση, ώστε να μην χάσουν την προθεσμία υποβολής των αιτήσεων.Στις προκηρύξεις θέσεων για προσλήψεις στον Δημόσιο Τομέα υπολογίζονται ως άτομα ΑΜΕΑ/άτομα με χρόνιες παθήσεις σύμφωνα με τον ν. 4440/2016. Γιατί δεν συμβαίνει αυτό στις μόνιμες προσλήψεις του υπουργείου Παιδείας;
Οι εκπαιδευτικοί με ΠΣ , βρίσκονται μακριά από τον τόπο κατοικία τους ; Ποια προβλήματα αντιμετωπίζουν από αυτό το γεγονός ως ασθενείς ;
Το ζήτημα του να λαμβάνεται υπόψη ο τόπος μόνιμης κατοικίας του εκπαιδευτικού με αναπηρία ή του εκπαιδευτικού που προστατεύει άτομο με αναπηρία στο διορισμό του είναι πολύ σημαντικό. Ενέχει κινδύνους για την σωματική και ψυχική υγεία του αλλά επηρεάζει και την εργασιακή απόδοση του ατόμου.
Ο πάσχων έχει ανάγκη από παρακολούθηση από την θεράποντα ιατρό του, πρέπει να έχει πρόσβαση στην ενδεδειγμένη φαρμακευτική αγωγή του, να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες όπως πχ φυσιοθεραπεία που χρειάζεται και φυσικά να έχει άμεση πρόσβαση σε μονάδα υγείας για αντιμετώπιση έκτακτης κατάστασης. Το δε στενό περιβάλλον του πάσχοντα δρα ως φροντιστής και υποστηρικτής του και διευκολύνει την καθημερινότητά του.
Πως λοιπόν θα καταφέρει ο πάσχων να αποδώσει εργασιακά αλλά και παράλληλα να αντιμετωπίσει την πάθησή του όντας μακριά από τον τόπο μόνιμης κατοικίας του ή αλλάζοντας κατοικία κάθε χρόνο, όπως συμβαίνει συχνά με τους αναπληρωτές ;
Προσπαθούμε αυτό το διάστημα να προγραμματίσουμε μια συνάντηση με τον Υπουργό Παιδείας , για να καταθέσουμε το σχετικό υπόμνημα της ΠΟΑμΣΚΠ. Ο αγώνας μας και σε αυτόν τον τομέα συνεχίζεται για την δικαιότερη αντιμετώπιση των πασχόντων.
Δεν είναι παράδοξο ότι η πολιτεία επιβάλει αναπηρία από 50-% , αφού θα έπρεπε να επιλεγεί τους εκπαιδευτικούς με ΣΚΠ που έχουν μικρότερη αναπηρία ώστε να είναι λίγο καλύτερα στην υγεία τους για να μπορούν να αποδίδουν και όχι να απαιτείται να αποδείξουν ότι έχουν αναπηρία 50%;
Όπως αναφέραμε και πιο πάνω η ΠΟΑμΣΚΠ θεωρεί πως η μοριοδότηση των εκπαιδευτικών με ΣΚΠ όσον αφορά τα κοινωνικά κριτήρια θα πρέπει να δίνεται εξολοκλήρου σε όσους έχουν διάγνωση της νόσου, και να μη δίνεται ανάλογα με το ποσοστό αναπηρίας τους όπως ορίζει το νομοσχέδιο.
Η ΠΣ ως πάθηση στην αξιολόγηση αναπηρίας παίρνει ποσοστό από 35% και πάνω. Ακόμα να υπενθυμίσω ότι η συνήθης ηλικία διάγνωσης είναι γύρω στα 20, δηλαδή στην πιο παραγωγική ηλικία ενός ατόμου. Γιατί λοιπόν το νομοσχέδιο να απαγορεύει από έναν εκπαιδευτικό να εργαστεί όταν ακόμη το ποσοστό αναπηρίας του είναι χαμηλό; Γιατί να μην προτάσσεται στους πίνακες αναπληρωτών (που στελεχώνουν τα σχολεία όλης της περιφέρειας) εκπαιδευτικούς που έχουν μεν διαγνωσθεί με ΠΣ αλλά έχουν προσόντα και καλή κατάσταση υγείας ώστε να προσφέρουν τα μέγιστα στο εκπαιδευτικό τους έργο;
Τα άτομα με ΣΚΠ είναι ικανότατα ως εκπαιδευτικοί καθώς η πάθηση δεν είναι μια ασθένεια που αφορά την ικανότητα του μυαλού τους.
Όπως υποστηρίζει η ΠΟΑμΣΚΠ, η εργασία εκτός του βιοποριστικού ρόλου της παίζει σπουδαίο ρόλο στην διατήρηση της καλής ψυχολογίας του πάσχοντα, στην κοινωνική του ενσωμάτωση, στην ανύψωση της αυτοπεποίθησης και ενίσχυση του αισθήματος δημιουργίας και προσφοράς. Όλα αυτά μόνο θετική επίδραση μπορούν να έχουν στην γενικότερη υγεία του ατόμου και της εξέλιξης της πάθησης.
Και τελικά τι ζητά το Υπουργείο Παιδείας, να υπάρχουν περισσότεροι άνεργοι εκπαιδευτικοί που θα έχουν ανάγκη επιδομάτων και συντάξεων;
Να βιώνουν την απαξίωση και να επιβαρύνουν την οικογένειά τους; Ή προτιμά να υπάρχουν ενεργοί εκπαιδευτικοί, οι οποίοι και θα συνεχίσουν να είναι οικονομικά αυτόνομοι, να συνεισφέρουν στο σύστημα ασφάλισης αλλά θα είναι και σπουδαία παραδείγματα για τους μαθητές τους;
Πιστεύετε τελικά ότι η πολιτεία στην πράξη έχει στο επίκεντρο τον Έλληνα Ασθενή ; Είναι προτεραιότητα της ; Εξασφαλίζει η πολιτεία όλα όσα χρειάζεται ο ασθενής και την ώρα που τα χρειάζεται;
Ο Έλληνας ασθενής δεν έχει καταφέρει να πάρει την θέση που του αρμόζει, δηλ. να βρίσκεται στο επίκεντρο. Όλες οι αποφάσεις που τον αφορούν, είτε προέρχονται από τους επαγγελματίες υγείας, την φαρμακοβιομηχανία, τους πολιτικούς υγείας κλπ θα πρέπει να ενσωματώνουν την άποψή του και τις ανάγκες του. Διαφορετικά η προσπάθεια δεν ολοκληρώνεται και δεν επιτυγχάνει τον στόχο της.
Οι ασθενείς και οι χρονίως πάσχοντες δίνουν καθημερινό αγώνα για τα αυτονόητα: περνούν γολγοθά για να πάρουν πιστοποίηση αναπηρίας για μια ανίατη, διαρκώς επιδεινούμενη νόσο ή μια μη αναστρέψιμη κατάσταση, ταλαιπωρούνται για ένα επίδομα ή μια σύνταξη που δικαιούνται και καρδιοχτυπούν μήπως μια νέα διάταξη τους διακόψει την παροχή, περιμένουν μήνες προκειμένου να κάνουν μια ιατρική εξέταση σε δημόσια δομή, μπορεί να μην έχουν πρόσβαση στα φάρμακά τους γιατί το πλαφόν συνταγογράφησης ενός γιατρού σε ακριτική περιοχή έχει καλυφθεί από τις πρώτες κιόλας ημέρες του μήνα και πολλά ακόμη προβλήματα.
Η πολιτεία μεριμνά για τον ασθενή;
Δυστυχώς η Ελλάδα του 2019 δεν έχει καταφέρει να είναι μια ευνομούμενη Πολιτεία που να μεριμνά για τους Ασθενείς και εν γένει τα Αδύναμα μέλη της. Πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουν στην Πολιτική Υγείας και κυρίως η νοοτροπία, όχι μόνο των Πολιτικών προσώπων αλλά και των μελών της κοινωνίας.
Πείτε μας ένα παράδειγμα .
Για παράδειγμα, ο νόμος για θέσεις στάθμευσης ΑμεΑ και οι υποδομές υπάρχουν όμως είναι ο γείτονας αυτός που σταθμεύει στην ειδική θέση και με εμποδίζει να απολαύσω την συγκεκριμένη παροχή. Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμη ώστε να γίνουν πλήρως προσβάσιμοι χώροι εκπαίδευσης/άθλησης/πολιτισμού κλπ. Ακόμη και οι ατέλειωτες παραλίες της χώρας μας παραμένουν ως επί το πλείστον χωρίς πρόσβαση. Να μην αναφέρω τα μέσα μεταφοράς, εγκαταστάσεις σταθμών ΜΜΕ αλλά και πολλά δημόσια κτίρια (που συχνά στεγάζουν υπηρεσίες υγείας) και δεν έχουν πρόσβαση για αμαξίδια ή δεν διαθέτουν ασανσέρ.
Η ολιστική προσέγγιση στην θεραπεία έχει επίκεντρο τον ασθενή ;
Ναι , η ολιστική προσέγγιση στην θεραπεία έχει επίκεντρο τον ασθενή αλλά σπανίως εφαρμόζεται. Π.χ. ένα άτομο με ΣΚΠ έχει ανάγκη από ομάδα επαγγελματιών υγείας μεταξύ αυτών και ψυχολόγο και φυσίατρο αλλά οι νευρολόγοι που κάνουν τη διάγνωση σπανίως το αναφέρουν στον πάσχοντα.
Πολλές ασθένειες, μεταξύ αυτών και η ΠΣ, απαιτούν εξατομικευμένη θεραπεία. Και να τονίσω πως εδώ η λέξη θεραπεία δεν σημαίνει ίαση αλλά αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Πόσοι πάσχοντες έχουν την τύχη να απολαμβάνουν του σχεδιασμού εξατομικευμένης θεραπείας;
Επαρκούν τα κέντρα αποκατάστασης όπως και τα κέντρα φροντίδας χρονίως πασχόντων;
Υπάρχει μεγάλη έλλειψη σε κέντρα αποκατάστασης όπως και κέντρα φροντίδας χρονίως πασχόντων που δεν έχουν υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον ή δεν μπορούν να προσλάβουν φροντιστές.
Η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει πολύ περισσότερο τους χρονίως πάσχοντες αφού η συμμετοχή τους σε σκευάσματα/υλικά/υπηρεσίες έχει αυξηθεί και πολλές φορές αναγκάζονται να διακόψουν αγωγές ή να μην κάνουν ιατρικές εξετάσεις στις οποίες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά.
Κυρία Μαράκα, πείτε μας τι καταφέρατε να κερδίσετε ως Ομοσπονδία για τις μη αναστρέψιμες παθήσεις ; Τι ίσχυε και τι ισχύει τώρα ; Ποιος είναι ο στόχος περεταίρω ;
Πάγιο αίτημα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ατόμων με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας είναι η ένταξη της Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας ΣΚΠ – Πολλαπλής Σκλήρυνσης (Π.Σ )όπως πλέον αναφέρεται διεθνώς, να ενταχθεί ως πάθηση στον Πίνακα των παθήσεων των οποίων η αναπηρία κρίνεται επ΄αόριστον του Υπουργείου Εργασίας, αυτό που στην καθομιλουμένη αποκαλούμε , Μη-αναστρέψιμες παθήσεις.
Μετά από πλήθος συναντήσεων, επιστολών, υπομνημάτων κλπ με τους αρμόδιους στο Υπουργείο Εργασίας και στο ΕΦΚΑ για το συγκεκριμένο ζήτημα, τον Ιανουάριο του 2018, είδαμε να δημοσιεύται το ΦΕΚ Β’ 1560/8.1.2018 , με το οποίο δημιουργήθηκε μεγάλος σάλος καθώς και πάλι η Πολλαπλής Σκλήρυνσης . έμεινε έξω από τον πίνακα παθήσεων (που από 43 έγιναν 143).
Ως ομοσπονδία πως το διαχειριστήκατε ;
Η ΠΟΑμΣΚΠ αγωνίστηκε ώστε το Υπουργείο Εργασίας και η Ειδική Επιστημονική Επιτροπή να αναθεωρήσουν την άδικη απόφασή τους.
Τελικώς, με την κοινή υπουργική απόφαση (Υπ. Εργασίας και Υπ. Οικονομικών) Αρ. Πρωτ: Φ. 80100/οικ.17630/943 στο κεφάλαιο «ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ» και στην παρ.12.5 αναφέρεται πως εντάσσονται στον πίνακα παθήσεων που χαρακτηρίζονται μη αναστρέψιμες και για τις οποίες η διάρκεια αναπηρίας των ασφαλισμένων καθορίζεται επ’ αόριστον «Δυσμενείς, από πλευράς πρόγνωσης, μορφές σκλήρυνσης κατά πλάκας (πρωτοπαθώς προϊούσα μορφή, περιπτώσεις δευτεροπαθώς προϊούσας μορφής), με υπολειμματική κινητική σημειολογία (ημιπάρεση-ημιπληγία, παραπάρεσηπαραπληγία, τετραπάρεση-τετραπληγία, παρεγκεφαλιδική συνδρομή, δυστονία, κ.λπ.) με Π.Α. ≥67%, μετά από δύο διετείς κρίσεις»
Αυτό μας χαροποίησε ιδιαίτερα αφού μετά από τόσους αγώνες ακούστηκε η φωνή των πασχόντων και εντάχθηκαν δυσμενείς μορφές της ΠΣ στον Πίνακα με αποτέλεσμα κάποιες κατηγορίες ασθενών να μη χρειάζεται να περνούν πλέον από επιτροπές αξιολόγησης αναπηρίας (ΚΕΠΑ).
Γιατί υπήρχαν αντιδράσεις από άλλους συλλόγους ασθενών με Πολλαπλή Σκλήρυνση;
Ναι, δυστυχώς υπήρξαν αντιδράσεις από Συλλόγους ή Ομάδες ασθενών που μας κατηγόρησαν πως θα έχουμε πλέον ασθενείς ΣΚΠ δύο ταχυτήτων.
Τι απάντησε η Ομοσπονδία σας;
Η απάντηση της Ομοσπονδίας ήταν πως ο «Αγώνας Συνεχίζεται». Στις διεκδικήσεις όπως γνωρίζετε η επιτυχία χτίζετε σταδιακά, αλλά κι εμείς διεκδικούμε με διαφορετικό τρόπο πια τα αιτήματά μας συγκεντρώνοντας στοιχεία, έχοντας υποστήριξη από επιστημονικούς φορείς κλπ. Στόχος μας είναι να ενταχθούν και άλλες σοβαρές μορφές της ΠΣ στον Πίνακα των Μη-Αναστρέψιμων Παθήσεων. Η ίδια η Επιστημονική Επιτροπή του Υπ. Εργασίας αναγνώρισε πως ο Πίνακας των Μη-Αναστρέψιμων παθήσεων θα διαμορφώνεται διαρκώς.
Στον νέο ΕΚΠΥ αναφέρεται ότι οι ασθενείς με ΣΚΠ δικαιούνται 8 φυσιοθεραπείες τον μήνα τις οποίες καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ έως και ένα χρόνο . Πείτε μας πρακτικά τι σημαίνει ;
Να σας πω εδώ, ότι αυτό ήταν ένα πάγιο αίτημα της ΠΟΑμΣΚΠ, δηλ. να δικαιούνται τα ΑμΣΚΠ με κινητικά προβλήματα 8 συνεδρίες φυσικοθεραπείας ανά μήνα κάθε έτος χωρίς περιορισμό. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που το αίτημά μας ικανοποιήθηκε και η παροχή αναφέρεται στον νέο ΕΚΠΥ.
Τι ίσχυε έως τώρα;
Έως τώρα ίσχυε το όριο μέχρι 10 συνεδρίες φυσικοθεραπείας ανά εξάμηνο με ανώτατο όριο τα 2 έτη. Ατομικά αιτήματα πασχόντων για επιπλέον παροχή συνεδριών έπρεπε να απευθύνονται στην Ανώτατη Υγειονομική Επιτροπή.
Με την νέα διάταξη τι θα ισχύει ;
Με την νέα διάταξη τα ΑμΣΚΠ έχουν δωρεάν 2 φυσικοθεραπείες την εβδομάδα για την διατήρηση της καλής κινητικότητάς τους, την αποτροπή της εξέλιξης της αναπηρίας για την όσο το δυνατόν περισσότερο διατήρηση της λειτουργικότητας και αυτονομίας.
Η φυσικοθεραπεία είναι «φάρμακο» για τους πάσχοντες ;
Ναι είναι , ακριβώς αυτό τονίζω συχνά στις ομιλίες μου η φυσικοθεραπεία είναι «φάρμακο» για τους πάσχοντες. Η καλή λειτουργικότητα μας βοηθά να παραμένουμε εργασιακά και κοινωνικά ενεργοί, ενισχύει την αυτοπεποίθησή μας αφού διατηρούμε καλό επίπεδο αυτονομίας και γενικώς συμβάλει πολύ θετικά στην διαχείριση των συμπτωμάτων της πάθησης. Ο φυσικοθεραπευτής λοιπόν ανήκει στην ομάδα επαγγελματιών υγείας που μαζί με τον ασθενή καταστρώνουν τη στρατηγική για την αντιμετώπιση της ΠΣ.
Έχει μπει σε εφαρμογή αυτό ;
Δεν έχει μπει πρακτικά σε εφαρμογή . Αυτό μας απασχολεί τώρα, είναι η πρακτική εφαρμογή η διάταξη. Η Ομοσπονδία έχει δεχθεί πλήθος τηλεφωνημάτων και email από πάσχοντες και φυσίατρους που μας ενημερώνουν πως προς το παρόν δεν μπορούν να χορηγηθούν οι 8 συνεδρίες ανά μήνα.
Τι περιμένει ο ΕΟΠΥΥ και δεν το βάζει σε εφαρμογή ;
Σε επικοινωνία μας με τον ΕΟΠΥΥ ενημερωθήκαμε πως αναμένεται η Υπουργική Απόφαση (από τον Υπουργό Υγείας) , που θα καθορίζει πως θα γίνεται στα ηλεκτρονικά πραπεμπτικά η διασύνδεση της παροχής με την κωδικοποίηση της κάθε νόσου (ICD10) και να προσαρμοστεί το ηλεκτρονικό σύστημα συνταγογράφησης του ΕΟΠΥΥ.
Η ΠΟΑμΣΚΠ έχει ζητήσει από τον ΕΟΠΥΥ να ενημερωθεί άμεσα όταν υπογραφεί η Υπουργική Απόφαση ώστε με τη σειρά της να ενημερώσει τα μέλη της.
Για όλα τα παραπάνω προβλήματα έχετε ζητήσει ραντεβού με τον Υπουργό Υγείας ; Εάν ναι, πότε το ζητήσατε και τι σας απάντησε ;
Έχουμε ζητήσει ραντεβού με τον Υπουργό Υγείας και αναμένουμε να μας ενημερώσουν για την διαθεσιμότητά του.
Κυρία Μαράκα, θέλετε να συμπληρώσετε κάτι ;
Πρώτα- πρώτα κυρία Ντάμπου , να σας ευχαριστούμε θερμά για το ενδιαφέρον που δείχνετε για την Ομοσπονδία και τα ζητήματα που απασχολούν τα ΑμΣΚΠ. Στην συνέχεια , θα ήθελα να απευθυνθώ στους πάσχοντες και να τους πω πως υπάρχουν Σύλλογοι σε όλη την Ελλάδα που κάνουν λαμπρό έργο και βοηθάνε πραγματικά τα μέλη τους. Τους προτρέπω να γίνονται ενεργά μέλη Συλλόγων και να δυναμώνουν την φωνή τους. Να προσφέρουν σε δράσεις μέσω του εθελοντισμού εάν το επιτρέπει η κατάστασή τους.
Και θα κλείσω την ενδιαφέρουσα συνέντευξη μας , λέγοντας στα ΑμΣΚΠ να μην ντρέπονται για την πάθησή τους. Δεν την επέλεξαν, δεν την προκάλεσαν. Ήρθε και τους βρήκε ξαφνικά κι έγινε κομμάτι της καθημερινότητάς τους.
Όπως είπε και ο αείμνηστος Καζαντζάκης:
«Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!»
Σας ευχαριστώ πολύ κυρία Μαράκα για τον χρόνο που διαθέσατε για τη συζήτηση μας. Σας ευχαριστώ και εγώ κυρία Ντάμπου.
Ακολουθήστε το healthweb.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
